setareh

از آن جا که شرکت سهامی عام برای جلب سرمایه های مهم ایجاد می شود و لازم است تعداد قابل ملاحظه ای شریک گرد هم جمع شوند،بالطبع تشکیل آن متضمن مراحل مختلفی است. ثبت شرکت مرحله اول تاسیس آن به وسیله موسسان انجام می گیرد.در این مرحله موسسان ضمن فراهم آوردن مقدمات ایجاد شرکت،در جستجوی شرکای دیگری هستند که در مرحله دوم،یعنی زمان پذیره نویسی به شرکت می پیوندند.مجموعه آورده های پذیره نویسان و موسسان سرمایه شرکت را تشکیل می دهد.بعد از جمع شدن سرمایه،با شرکت تمامی شرکا در مجمع عمومی موسس،شرکت تشکیل می شود.مراحل مختلف تشکیل شرکت سهامی عام موضوع این مقاله است که آن را در چهار مبحث بررسی می کنیم.

• مبحث اول:تاسیس شرکت

الف)مفهوم تاسیس
به مجموعه اعمال مادی و حقوقی شرکای اولیه شرکت برای ایجاد شخص حقوقی،تاسیس شرکت گفته می شود که می توان از آن به اعمال پیش از تشکیل نیز تعبیر کرد.به این معنی در مجموع موسس شرکت به کسی اطلاق می شود که برای ایجاد شرکت پیشقدم می شود،سرمایه شرکت را از طریق جمع کردن شرکای دیگر فراهم می کند،و مطابق مقررات قانونی اقدامات لازم را برای تشکیل شرکت به انجام می رساند.موسس می تواند شخص حقوقی یا حقیقی باشد.
ب)تشخیص موسس
در حقوق ایران،پس از تشکیل شرکت و تا زمانی که به ثبت نرسیده است مسئولیت موسسان به قوت خود باقی است.البته پس از ثبت شرکت،نمی توان به هیچ کدام از شرکا عنوان موسس داد،حتی اگر از شرکای اصلی و اولیه شرکت بوده باشند.
ج)مسئولیت موسسان
از نظر مدنی موسسان در قبال عدم رعایت مقررات قانونی راجع به تشکیل شرکت مسئولند و در صورتی که حکم قطعی بر بطلان شرکت صادر شود آنان به طور تضامنی جوابگوی خسارات ناشی از بطلان به صاحبان سهام و اشخاص ثالث خواهند بود.(ماده 273 لایحه قانونی 1347)از طرفی،موسسان شرکت در قبال کلیه اعمال و اقداماتی که برای تاسیس و به ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند مسئولیت تضامنی دارند(ماده 23 لایحه قانونی 1347).البته،مسئولیت موسسان در صورتی مطرح است که در انجام دادن اعمال و اقدامات مزبور شخصاَ دخیل بوده باشند.بنابراین،هر گاه یک یا چند نفر از میان موسسان یا اشخاص دیگری به جز آنان مرتکب اعمال مزبور شده باشند خود این اشخاص مسئولند و مسئولیتشان،با توجه به مقررات عام حقوق مدنی قابل طرح است،نه مقررات خاص لایحه قانونی 1347،که ویژه تخلف موسسان است.
د)نظارت اولیه بر تاسیس شرکت
همان طور که در مقالات پیشین گفتیم،برای تاسیس شرکت سهامی(خاص یا عام) به کسب مجوز از دولت نیازی نیست.بنابراین،همه اشخاص- به جز بیگانگان و در حدود اصل هشتاد و یکم قانون اساسی – می توانند شرکت سهامی تاسیس کنند و به انتشار سهم برای پذیره نویسی مبادرت ورزند.
با این حال،تاسیس شرکت سهامی عام منوط به این است که موسسان اطلاعاتی را در اختیار عموم مردم قرار دهند،هر چند به آن ها تکلیف نشده تا اطلاعات دقیق در مورد وضع خود ارائه دهند.این اطلاعات ضمن اظهارنامه ای «...در تهران به اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها به دایره ثبت شرکت ها و در نقاطی که دایره ثبت شرکت ها وجود ندارد به اداره ثبت اسناد و املاک محل تسلیم...» می شود.(ماده 6 لایحه قانونی 1347) اظهارنامه مزبور باید با قید تاریخ به امضای کلیه موسسین رسیده و موضوعات ذیل مخصوصاَ در آن ذکر شده باشد:
نام شرکت،هویت کامل و اقامتگاه موسسین،موضوع شرکت،مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک،تعداد سهام با نام و بی نام و مبلغ اسمی آن ها و در صورتی که سهام ممتاز نیز مورد نظر باشد تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه سهام،میزان تعهد هر یک از موسسین و مبلغی که پرداخت کرده اند با تعیین شماره حساب و نام بانکی که وجوه پرداختی در آن واریز شده است.در مورد آورده غیر نقد تعیین اوصاف و مشخصات و ارزش آن به نحوی که بتوان از کم و کیف آورده غیر نقد اطلاع حاصل نمود؛مرکز اصلی شرکت؛مدت شرکت.(ماده 7 لایحه قانونی 1347).مرجع ثبت شرکت ها پس از مطالعه اظهارنامه و ضمایم آن(طرح اساسنامه و طرح اعلامیه پذیره نویسی) و تطبیق مندرجات آن ها با قانون اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی را صادر خواهد نمود.(ماده 10 لایحه قانونی 1347).مرجع ثبت شرکت ها تکلیفی به تحقیق در مورد اطلاعات داده شده ندارد و در قبال دادن اطلاعات غیر صحیح موسسان به پذیره نویسان مسئول نیست؛به همین دلیل،قانونگذار در ماده 11 لایحه قانونی 1347 انتشار آگهی راجع به پذیره نویسی را بر عهده خود موسسان گذاشته است.به موجب ماده اخیر:"اعلامیه پذیره نویسی باید توسط موسسین در جراید آگهی گردیده و نیز در بانکی که تعهد سهام نزد آن صورت می گیرد در معرض دید علاقه مندان قرار داده شود".
آگهی پذیره نویسی به منزله پیشنهاد موسسان به عموم مبنی بر تشکیل شرکت سهامی است.پس از این آگهی به دعوت موسسان،علاقه مندان به بانک مراجعه و ورقه های تعهد سهم را امضا و مبالغ مربوط به سهام را پرداخت می کنند.

• مبحث دوم:پذیره نویسی

پذیره نویسی سهم عبارت است از عمل حقوقی ای که به موجب آن شخصی تعهد می کند با تامین قسمتی از سرمایه شرکت در حدود مبلغ آورده شده،در شرکت سهامی عام،شریک شود.در این مبحث شرایط پذیره نویسی صحیح را بررسی می کنیم.
الف)تعداد پذیره نویسان
با توجه به اینکه شرکت سهامی عام باید هیات مدیره ای متشکل از حداقل پنج نفر داشته باشد که از میان صاحبان سهام انتخاب می شوند.(ماده 107 لایحه قانونی 1347)،تعداد پذیره نویسان باید به حدی باشد که کل شرکا از پنج نفر کم تر نباشد.قانونگذار حداکثر شرکا را معین نکرده است و ممکن است شرکتی از هزاران شریک تشکیل شود.
تمام اشخاصی که دارای اهلیت هستند می توانند در پذیره نویسی شرکت کنند،چه از اشخاص حقیقی باشند و چه از اشخاص حقوقی،مع ذلک اشخاص حقوقی در حدود هدف و اساسنامه خود مجاز به این امر هستند.از آن جا که پذیره نویسی عمل تجاری تلقی نمی شود،لازم نیست اشخاص حق تجارت داشته باشند تا بتوانند پذیره نویسی کنند.
ب)شرایط پذیره نویسی
1-طرح اعلامیه پذیره نویسی
پذیره نویسی مستلزم تهیه طرحی از طرف موسسان است که باید به امضای همه آن ها رسیده باشد و در تهران به اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها به اداره ثبت شرکت ها و در نقاطی که اداره ثبت شرکت ها وجود ندارد به اداره ثبت اسناد و املاک محل تسلیم شود.(ماده 6 لایحه قانونی 1347)
طرح اعلامیه مزبور باید شامل نکات ذیل باشد:
نام شرکت؛موضوع شرکت و نوع فعالیت هایی که شرکت به منظور آن تشکیل می شود؛مرکز اصلی شرکت و شعب آن؛در صورتی که تاسیس شعبه مورد نظر باشد؛مدت شرکت؛هویت کامل و اقامتگاه و شغل موسسین.در صورتی که تمام یا بعضی از موسسین در امور مربوط به موضوع شرکت یا امور مشابه با آن سوابق یا اطلاعات یا تجاری داشته باشند؛ذکر آن به اختصار؛مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک و تعداد و نوع سهام.در مورد سرمایه غیر نقد شرکت تعیین مقدار و مشخصات و اوصاف و ارزش آن به نحوی که بتوان از کم و کیف سرمایه غیرنقدی اطلاع حاصل نمود،در صورتی که موسسین مزایایی برای خود در نظر گرفته اند تعیین چگونگی و موجبات آن مزایا به تفصیل؛تعیین مقداری از سرمایه که موسسین تعهد کرده و مبلغی که پرداخت کرده اند؛ذکر هزینه هایی که موسسین نا آن موقع جهت تدارک مقدمات تشکیل شرکت و مطالعاتی که انجام گرفته است پرداخت کرده اند و برآورد هزینه های لازم تا شروع فعالیت های شرکت؛در صورتی که انجام موضوع شرکت قانوناَ مستلزم موافقت مراجع خاصی باشد ذکر مشخصات اجازه نامه یا موافقت اصولی آن مراجع؛ذکر حداقل تعداد سهامی که هنگام پذیره نویسی مقداَ پرداخت گردد؛ذکر شماره و مشخصات حساب بانکی که مبلغ نقدی سهام مورد تعهد باید به آن حساب پرداخت شود و تعیین مهلتی که طی آن اشخاص ذی علاقه می توانند برای پذیره نویسی و پرداخت مبلغ نقدی به بانک مراجعه کنند؛تصریح به اینکه اظهارنامه موسسین به انضمام طرح اساسنامه برای مراجعه علاقه مندان به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شده است؛ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه دعوت و اطلاعیه بعدی تا تشکیل مجمع عمومی موسس منحصراَ در آن منتشر خواهد شد؛تخصیص سهام به پذیره نویسان.(ماده 9 لایحه قانونی 1347)
قانونگذار بررسی صحت اطلاعات مزبور را بر عهده هیچ مرجع رسمی نگذاشته است.به موجب ماده 10 لایحه قانونی 1347 تنها وظیفه مرجع ثبت شرکت ها در مورد اعلامیه پذیره نویسی این است که آن را مطالعه کند و با مندرجات قانون تطبیق دهد؛به عبارت دیگر مرجع ثبت شرکت ها فقط کافی است اطمینان یابد که موارد پانزده گانه مندرج در ماده 9 این لایحه در اعلامیه ذکر شده است و تکلیفی ندارد که مطابقت این اطلاعات را با واقعیت تایید کند.
«اعلامیه پذیره نویسی باید توسط موسسین در جراید آگهی شود و نیز در بانکی که تعهد سهام نزد آن صورت می گیرد در معرض دید علاقه مندان قرار داده شود»(ماده 11 لایحه قانونی 1347).انتشار اعلامیه پذیره نویسی موکول به اجازه مرجع ثبت شرکت ها است.(ماده 10 لایحه قانونی 1347)
2-ورقه تعهد سهم
تعهد پذیره نویسی با امضای نوشته ای تحقق پیدا می کند که در قانون ایران از آن به " ورقه تعهد سهم " تعبیر می شود.ورقه تعهد سهام باید مشتمل بر نکات ذیل باشد:
نام و موضوع و مرکز اصلی و مدت شرکت،سرمایه شرکت،شماره و تاریخ اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی و مرجع صدور آن،تعداد سهامی که مورد تعهد واقع شود و مبلغ اسمی آن و همچنین مبلغی که از آن بابت نقداَ در موقع پذیره نویسی باید پرداخت شود،نام بانک و شماره حسابی که مبلغ لازم توسط پذیره نویسان باید به آن حساب پرداخت شود،هویت و نشانی کامل پذیره نویس،قید اینکه پذیره نویس متعهد است مبلغ پرداخت نشده سهام مورد تعهد را طبق مقررات اساسنامه شرکت پرداخت نماید.
به موجب ماده 14 لایحه قانونی 1347:"ورقه تعهد سهم در دو نسخه تنظیم و با قید تاریخ به امضای پذیره نویس یا قائم مقام قانونی او رسیده،نسخه اول نزد بانک نگهداری و نسخه دوم با قید رسید وجه و مهر و امضای بانک به پذیره نویس تسلیم می شود".در تبصره این ماده مقرر شده است:" در صورتی که ورقه تعهد سهم را شخصی برای دیگری امضا کند،هویت و نشانی کامل و سمت امضا کننده قید و مدرک سمت او اخذ و ضمیمه خواهد شد".
3-قطعیت پذیره نویسی
امضای ورقه تعهد سهم و تسلیم آن از جانب پذیره نویس به بانک به منزله پایان عمل پذیره نویسی است.از این زمان پذیره نویس نمی تواند به تعهد خود به موجب ورقه عمل نکند.قبولی پذیره نویسی از جانب موسسان لازم نیست و در واقع،پذیره نویسی به منزله قبول ایجاد موسسان به پذیره نویسی است،مشروط بر اینکه پذیره نویسی در مهلت معین شده در اعلامیه پذیره نویسی صورت گرفته باشد.ماده 15 لایحه قانونی 1347 مقرر کرده است:"امضای ورقه تعهد سهم به خودی خود مستلزم قبول اساسنامه شرکت و تصمیمات مجامع عمومی صاحبان سهام می باشد".منظور قانونگذار این است که امضا و طبعاَ تسلیم ورقه تعهد سهم به منزله پیوستن به شرکت است.
4-میزان پذیره نویسی
تشکیل شرکت سهامی عام به این است که «...تمام سرمایه شرکت صحیحاَ تعهد گردیده و اقلاَ 35 درصد آن پرداخت شده باشد...»(ماده 16 لایحه قانونی 1347)
البته پذیره نویسی باید به طور واقعی انجام شود نه صوری،در غیر این صورت معتبر نخواهد بود.موسسان باید تعهد صحیح و کامل سرمایه از طرف پذیره نویسان و موسسان را احراز کنند.قانونگذار در ماده 16 لایحه قانونی 1347 ضمن بیان این قاعده مقرر کرده است که این احراز باید قبل از تشکیل مجمع عمومی موسس صورت گیرد.

• مبحث سوم:تشکیل سرمایه و تخصیص سهام

تشکیل شرکت سهامی عام مستلزم جمع شدن سرمایه تعیین شده در طرح اساسنامه است.پس از اینکه سرمایه شرکت تعهد شد و 35 درصد آن به صورت نقد پرداخت گردید،تعداد سهام هر کدام از تعهد کنندگان تعیین و اعلام می شود.رژیم حقوقی تامین سرمایه و تخصیص سهام به شرکا موضوعاتی است که در این مبحث به طور مختصر پرداخته خواهد شد.
الف)میزان سرمایه
برای تشکیل شرکت سهامی،شرکا(موسسان و پذیره نویسان) باید تمام سرمایه شرکت را تعهد و حداقل 35 درصد آن را به صورت نقد پرداخت کنند.حداقل سرمایه برای تشکیل شرکت سهامی عام 5 میلیون ریال است(ماده 5 لایحه قانونی 1347)
سرمایه شرکت ممکن است از آورده های نقدی و یا غیر نقدی تشکیل شود.رژیم حقوقی هر کدام از این دو نوع آورده متفاوت است.
1-آورده نقدی.دست کم 35% از مبلغی که شرکا(موسسان و پذیره نویسان) تعهد کرده اند باید به صورت وجه نقد باشد.(ماده 6 لایحه قانونی 1347)این مبلغ به حسابی که به نام شرکت در شرف تاسیس است در یکی از بانک ها واریز می شود.
2-اورده غیر نقدی.می توان گفت سرمایه شرکت ممکن است از هر چیزی،مال مادی یا غیر مادی تشکیل شود.آورده غیر مادی باید تقویم و تسلیم شود.
ب)تخصیص سهام
همان طور که گفتیم،شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم می شود (ماده یک لایحه قانونی 1347).در قبال آورده هر کدام از موسسان و پذیره نویسان،به تعداد لازم سهم اختصاص داده می شود.تعیین تعداد سهام بر عهده موسسان است که باید پیش از دعوت و تشکیل مجمع عمومی موسس صورت گیرد.
ارزش اسمی هر سهم که در طرح اساسنامه قید شده است هر مبلغی می تواند باشد،ولی طبق ماده 29 لایحه قانونی 1347:" ...مبلغ اسمی هر سهم نباید از 10 هزار ریال بیشتر باشد".تعیین تعداد سهام در صورتمجلسی که به امضای موسسان می رسد قید و به مجمع عمومی موسس گزارش خواهد شد."گزارش موسسین باید حداقل پنج روز قبل از تشکیل مجمع عمومی موسس در محلی که در آگهی دعوت مجمع تعیین شده است برای مراجعه پذیره نویسان سهام آماده باشد"(تبصره ماده 74 لایحه قانونی 1347).
مبحث چهارم:تشریفات نهایی تشکیل شرکت
شرکت سهامی از زمانی ایجاد می شود که شخصیت حقوقی پیدا کند و تحصیل شخصیت حقوقی مستلزم این است که مجمع عمومی موسس بر اساس مقررات قانونی به طور صحیح تشکیل شود و در حدود صلاحیت هایی که به آن محول شده عمل کند.طرز تشکیل مجمع عمومی موسس و صلاحیت های آن موضوع این گفتار است در دو قسمت آن را بررسی می کنیم.
الف)تشکیل مجمع عمومی موسس
مجمع عمومی موسس،مانند هر مجمع عمومی،از اجتماع صاحبان سهام تشکیل می شود.به موجب تبصره ماده 75 لایحه قانونی 1347:" در مجمع عمومی موسس کلیه موسسین و پذیره نویسان حق حضور دارند..."در این جا به ترتیب،زمان و شکل دعوت از مجمع،ترکیب مجمع و نحوه تصمیم گیری اعضای شرکت کننده در مجمع را بررسی می کنیم.
1-زمان و شکل دعوت از مجمع
موسسان،پس از انجام تشریفات مندرج در ماده 16 لایحه قانونی 1347،مجمع عمومی موسس را دعوت خواهند کرد.به موجب ماده مزبور"«پس از گذشتن مهلتی که برای پذیره نویسی معین شده است و یا در صورتی که مدت تمدید شده باشد بعد از انقضای مدت تمدید شده،موسسین حداکثر تا یک ماه به تعهدات پذیره نویسان رسیدگی و پس از احراز اینکه تمام سرمایه شرکت صحیحاَ تعهد گردیده و اقلاَ 35% آن پرداخت شده است،تعداد سهام هر یک از تعهد کنندگان را تعیین و اعلام و مجمع عمومی موسس را دعوت خواهند نمود».بنابراین،دعوت از مجمع عمومی موسس پس از انجام اقداماتی که این ماده بر عهده موسسان گذاشته است صورت می گیرد.موسسان باید دقت کنند که تمام سرمایه شرکت تعهد و مبالغ لازم قبل از تشکیل مجمع عمومی موسس در محلی که در آگهی دعوت مجمع تعیین شده است برای مراجعه پذیره نویسان سهام آماده باشد.(تبصره ماده 74 لایحه قانونی 1347)
دعوت از مجمع باید از طریق روزنامه های کثیرالانتشار صورت گیرد.این روزنامه همان روزنامه ای است که نام آن در طرح اعلامیه پذیره نویسی ذکر شده است.(بند 14 ماده 9 لایحه قانونی 1347).
2-ترکیب مجمع
در مجمع عمومی موسس همه موسسان و پذیره نویسان حق حضور دارند،چه موضوع جلسه مجمع تشکیل شرکت است.قانونگذار این نکته را با وجود بدیهی بودن در تبصره ماده 75 لایحه قانونی 1347 بصراحت بیان کرده است تا بر جنبه امری بودن قاعده تاکید کند.همچنین در این تبصره آمده است که هر سهم دارای یک رای خواهد بود.
3-طریق تصمیم گیری
تصمیم گیری در مجمع عمومی موسس از طریق دادن رای صورت می گیرد.ماده 72 لایحه قانونی 1347 پیش بینی کرده است"...مقررات مربوط به حضور عده لازم برای تشکیل مجمع عمومی (در همه مجامع) و آرای لازم جهت اتخاذ تصمیمات در اساسنامه مشخص خواهد شد،مگر در مواردی که به موجب قانون تکلیف خاص برای آن مقرر شده باشد".
مجمع عمومی موسس توسط هیات رئیسه ای مرکب از یک رئیس و یک منشی و دو ناظر اداره می شود.رئیس مجمع از بین سهامداران حاضر در جلسه به اکثریت نسبی انتخاب خواهد شد.ناظران نیز از بین صاحبان سهام انتخاب خواهند شد،ولی منشی جلسه ممکن است صاحب سهم نباشد.(ماده 101 لایحه قانونی 1347).هر گاه در مجمع اخیر در مورد تمام موضوعات مندرج در دستور مجمع تصمیم گیری نشود،هیات رییسه مجمع با تصویب مجمع می تواند تحت شرایط مندرج در ماده 104 لایحه قانونی 1347 اعلام تنفس کند.
" از مذاکرات و تصمیمات مجمع عمومی صورتجلسه ای توسط منشی ترتیب داده می شود که به امضای هیات رئیسه رسیده و یک نسخه از آن در مرکز شرکت نگهداری خواهد شد"(ماده 105 لایحه قانونی 1347)
ب)صلاحیت های مجمع عمومی موسس
1-تصویب گزارش موسسان
گفتیم که موسسان باید گزارش اقدامات خود را به مجمع عمومی موسس تقدیم کنند.یکی از وظایف مجمع عمومی رسیدگی به گزارش موسسان و تصویب آن است.تصویب این گزارش به منزله قبول صحت تشکیل شرکت خواهد بود.
2-تصویب ارزیابی آورده های غیر نقدی
مقررات ویژه تصویب ارزیابی آورده های غیرنقدی موسسان هنگام رای گیری در مورد این آورده ها اعمال می شود،از جمله اینکه دارندگان آورده غیرنقد در موقعی که تقویم آورده غیرنقدی که تعهد کرده اند موضوع رای است حق رای ندارند و آن قسمت از سرمایه غیرنقد که موضوع مذاکره و رای است از حیث حد نصاب جزء سرمایه شرکت محسوب نمی شود.(قسمت اخیر ماده 77 لایحه قانونی 1347).
3-تصویب مزایای خاص
هر گاه برای بعضی از موسسان مزایای خاصی پیش بینی شده باشد،این مزایا باید در مجمع عمومی موسس به تصویب برسد.نحوه رسیدگی به این مزایا و رای گیری در مورد آن ها مانند قواعدی است که در مورد ارزیابی و آورده های غیر نقد بیان شد.مزایای خاص با توجه به وضعیت شخصی که مزیت به او اعطا می شود ارزیابی و تصویب می شود.توجیه این مزایا باید به ضمیمه گزارش موسسان به مجمع عمومی موسس تسلیم شده باشد.
4-تصویب اساسنامه
شرکت سهامی براساس اساسنامه تشکیل می شود.بنابراین،مجمع موسس اختیار و تکلیف تصویب آن را دارد.قانونگذار تکلیف نکرده است که اساسنامه باید به صورت رسمی تنظیم شود،از این رو ممکن است رسمی یا غیررسمی باشد،اما در عمل همیشه به صورت غیر رسمی است.
به موجب ماده 8 لایحه قانونی،طرح اساسنامه می بایست با قید تاریخ به امضاء موسسین رسیده و با ملحوظ داشتن سهامی عام مشتمل بر مطالب ذیل باشد:
نام شرکت؛موضوع شرکت به طور صریح و منجز؛مدت شرکت؛مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن،اگر تاسیس شعبه مورد نظر باشد؛مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک؛تعداد سهام بی نام و بانام و مبلغ اسمی آن ها و در صورتی که ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد،تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه سهام؛تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه مطالبه بقیه مبلغ اسمی هر سهم و مدتی که ظرف آن باید مطالبه شود،که به هر حال از پنج سال متجاوز نخواهد بود؛نحوه انتقال سهام با نام؛طریقه تبدیل سهام با نام به سهام بی نام و بالعکس؛در صورت پیش بینی این امکان صدور اوراق قرضه،ذکر شرایط و ترتیب آن؛شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه؛مواقع و ترتیب دعوت مجامع عمومی؛مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره آن ها؛طریقه شور و اخذ رای و اکثریت لازم برای معتبر بودن تصمیمات مجامع عمومی؛تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت ماموریت آن ها و نحوه تعیین جانشین برای مدیران که فوت یا استعفاء می کنند یا محجور یا معزول و یا به جهات قانونی ممنوع می گردند؛تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران؛تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بسپارند؛تعداد بازرسان و نحوه انتخاب و مدت ماموریت آن ها؛تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترازنامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و به مجمع عمومی سالانه؛نحوه انحلال اختیاری شرکت و ترتیب تصفیه امور آن؛نحوه تغییر اساسنامه
تنظیم طرح های اساسنامه در عمل به گونه ای است که تمام مواد مندرج در قانون را در برگیرد و بنابراین بسیار طولانی است،در حالی که به جز قید موارد مندرج در ماده 8 این لایحه،ذکر دیگر موارد ذکر شده در کل لایحه ضرورت ندارد،چه ذکر جزییات موجب می شود نکات مهم اساسنامه به چشم نیاید.
5-تعیین مدیران و بازرسان
اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت را مجمع عمومی موسس انتخاب می کند.(ماده 17 و بند 3 ماده 74 لایحه قانونی 1347)
مدیران و بازرسان انتخاب شده باید به طور کتبی قبول سمت نمایند.(قسمت اخیر ماده 17 لایحه قانونی 1347).هر گاه مدیران و بازرسان در جلسه حاضر باشند،صورتمجلس را امضا می کنند و هر گاه حاضر نباشند،قبول سمت کتبی از طرف آنان به طریق دیگری صورت می گیرد.
6-تعیین روزنامه کثیرالانتشار
به موجب تبصره ماده 17 (الحاقی 22/11/1353) لایحه قانونی 1347:" هر گونه دعوت و اطلاعیه برای صاحبان سهام تا تشکیل مجمع عمومی سالانه باید در دو روزنامه کثیرالانتشار منتشر شود.یکی از این دو روزنامه به وسیله مجمع عمومی موسس و روزنامه دیگر از طرف وزارت ارشاد اسلامی تعیین می شود".تعیین روزنامه به وسیله مجمع عمومی عادی از شرایط لازم برای تشکیل شرکت محسوب نمی شود و شرکت از زمانی تشکیل می شود که شرایط مندرج در ماده 17 لایحه قانونی 1347 تحق پیدا کرده باشد.

مقدمه:
بر اساس پیش بینی های سازمان جهانی جهانگردی،تا سال 2000 و بعد از آن تعداد جهانگردان به 650 میلیون نفر بالغ خواهد شد. ثبت شرکت حال آنکه جمعیت جهان در سال 1000 میلادی،فقط 500 میلیون نفر بوده است.در سال 1993،علی رغم رکود اقتصادی جهانی،تعداد جهانگردان به 500 میلیون نفر رسید.درآمدهای حاصل از بخش جهانگردی نیز به 304 میلیارد دلار رسید.این مبلغ،نمایانگر 8% صادرات کالاهای تجاری و 30%صادرات خدمات است.در میان صادرات کالاها و خدمات،جهانگردی مکان اول جدول را به خود اختصاص داد و بالاتر از صادرات نفت،موتورسیکلت و تجهیزات الکترونیک قرار گرفت.بنابر پیش بینی های سازمان جهانی جهانگردی تعداد جهانگردان بین المللی،در پایان دهه 1990 م.تا 8/3% و در پایان دهه اول قرن بیست و یکم،تا کمی بیش از 5/3% افزایش خواهد داشت.(سازمان جهانی جهانگردی-1994)

در عصر کنونی،ایجاد شبکه های حمل و نقل هوایی،زمینی،دریایی باعث رشد مسافرت های داخلی و خارجی شده است. در واقع،رشد اقتصادی،افزایش درآمدها،توسعه شبکه های حمل و نقل سریع و ارزان،وجود وقت آزاد بیشتر برای مردم،همگی شرایطی را به وجود آورده که باعث رشد بازاریابی در بخش جهانگردی شده است.به همین دلیل شرکت های بزرگ مسافربری بین المللی،اتوبوسرانی وغیره تشکیل شدند که مخصوصاَ دخالت زیادی در زندگی انسان دارند و قاعدتاَ باید تحت نظم معینی درآیند.
در ذیل،به نحوه ی صدور مجوز ثبت شرکت مسافربری بین المللی می پردازیم. خاطر نشان می شویم،شما سروران ارجمند در صورت نیاز به هر گونه مشاوره می توانید با کارشناسان ما در فکر برتر تماس حاصل نمایید.مشاورین حقوقی ما با تسلط کاملی که به قوانین و اصول حقوقی دارند، به شما کمک خواهند کرد تا تصمیمات صحیح تری اتخاذ نمایید.

• صدور مجوز ثبت شرکت مسافربری بین المللی

با عنایت به بند «13» ماده ی (7) قانون تغییر نام وزارت راه به وزارت راه و ترابری مصوب 1353 و ماده ی (34)آئین نامه ی اجرایی قانون احداث پروژه های عمرانی بخش راه و ترابری از طریق مشارکت بانک ها و سایر منابع پولی و مالی کشور مصوب1367، موضوعات فعالیت مربوط به حمل و نقل مسافر نیاز به اخذ مجوز از وزارت راه و شهرسازی(سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور) دارد.لازم به توضیح است موضوع شرکت منحصراَ می بایست مسافربری بین المللی جاده ای باشد و برای تعیین نام شرکت باید قبلاَ مراتب با واحد صدور مجوز هماهنگ گردد.

• شرایط درخواست مجوز تاسیس شرکت مسافربری بین المللی:

1-معرفی مدیر عامل با شرایط ذیل
1.1ایرانی الاصل و مقیم ایران بودن
1.2تاهل
1.3تدین و عاملیت به احکام اسلام
1.4نداشتن سوء پیشینه
1.5سلامت و عدم اعتیاد به مواد مخدر
1.6انجام خدمت سربازی یا داشتن برگ معافیت دائم
1.7داشتن حداقل 30 و حداکثر 55 سال سن در زمان انتخاب
1.8داشتن مدرک تحصیلی لیسانس ترجیحاَ در رشته های فنی،مدیریت،اقتصاد
1.9داشتن حداقل یک سال تجربه مفید در امور مدیریت حمل و نقل که به یکی از راه های ذیل احراز خواهد شد:
الف)تایید سازمان یا وزارتخانه مربوط برای سابقه کار دولتی
ب)تایید سازمان تامین اجتماعی مبنی بر پرداخت حق بیمه
ج)روزنامه رسمی کشور
1.10عدم اشتغال به کار در سازمان ها و مراکز دولتی یا وابسته به دولت و نیز عدم اشتغال به کار مشابه در سایر شرکت ها
2-سپردن تعهد رسمی برای انجام امور ذیل:
2.1 ارائه تعهد رسمی از طرف هیات موسس مبنی بر ثبت شرکت حداکثر ظرف مدت 15 روز
2.2ارائه تعهد رسمی مبنی بر اینکه ثبت شرکت عیناَ بنا بر مدارک مورد تایید وزارت راه و ترابری (واحد مربوط) صورت گیرد.
2.3 ارائه تعهد رسمی مبنی بر اینکه پس از ثبت شرکت یک نسخه کامل از مدارک ثبتی و آگهی تاسیس را که به تایید اداره ثبت شرکت ها رسیده باشد به وزارت راه و ترابری( واحد مربوط) تحویل دهد.
2.4ارائه تعهد رسمی مبنی بر اینکه پس از انجام تشریفات ثبت شرکت ظرف مدت تعیین شده توسط وزارت راه و ترابری شروع به ساختمان یا تاسیس و تجهیز پایانه بر اساس طرح تصویب شده کند و پس از تکمیل و تجهیز آن،آمادگی خود را برای شروع بهره برداری،کتباَ به وزارت راه و ترابری ( واحد مربوط) اعلام کند.
2.5 ارائه تعهد رسمی مبنی بر اینکه در شهرهایی که پایانه عمومی مسافربری وجود دارد شرکت مسافربری موظف است در صورت فعالیت در محدوده شهر،فعالیت های خود را در پایانه شهر متمرکز کند.
2.6 ارائه تعهد رسمی مبنی بر قبول و اجرای کلیه دستورالعمل های صادره در زمینه ترابری بین المللی جاده ای از سوی وزارت راه و ترابری و سایر مقررات و دستورالعمل های مربوط و ارائه اطلاعات لازم بنا به درخواست وزارت مذکور
2.7 ارائه تعهد رسمی مبنی بر تامین تاسیسات و تجهیزات مورد نیاز در مدتی که از سوی وزارت راه و ترابری اعلام خواهد شد.(در شهرهایی که فاقد پایانه است)
2.8 ارائه تعهد رسمی مبنی بر کسب نظر موافق معاونت حمل و نقل جاده ای ( واحد مربوط) در زمینه تغییرات شرکت قبل از ارائه به اداره ثبت شرکت ها
3-ارائه اسناد مربوط به پنج دستگاه اتوبوس ملکی به نام هر یک از اعضاء شرکت در شرف تاسیس(مدیر عامل،اعضاء هیات مدیره،سهامداران)
4-ارائه تعهد رسمی مبنی بر ارسال اسناد پنج دستگاه اتوبوس استیجاری به نام شرکت بعد از ثبت شرکت
5-ارسال دو نسخه پیش نویس اساسنامه
6-ارسال دو نسخه پیش نویس شرکت نامه( به جز شرکت های سهامی عام و خاص)
7-ارسال دو نسخه پیش نویس اظهارنامه که متضمن تاییدیه اداره ثبت شرکت ها مبنی بر انتخاب نام مناسب ایرانی و غیر مشابه باشد.
8-ارسال دو نسخه اولین صورتجلسه مجمع عمومی موسس مبنی بر انتصاب مدیر عامل و معرفی امضاهای مجاز
9- اعضاء هیات مدیره باید دارای شرایط ذیل باشند:
9.1 ایرانی الاصل و مقیم ایران بودن
9.2 تدین و عاملیت به احکام اسلام
9.3 نداشتن سوء پیشینه
9.4 سلامت و عدم اعتیاد به مواد مخدر
9.5 انجام خدمت سربازی یا داشتن کارت معافیت دائم از خدمت
10-ارائه اسناد معتبر کار
پس از ارسال مدارک فوق،سهامداران و مدیر عامل و اعضاء هیات مدیره می بایست ظرف 10 روز جهت تنظیم فرم حضور در ایران با در دست داشتن مدارک مورد نیاز- 2 قطعه عکس به همراه تصویر و اصل شناسنامه – به معاونت حمل و نقل جاده ای واحد مربوطه مراجعه کنند.
پس از مورد تایید قرار گرفتن مدارک ثبتی و دفتر کار و واریز مبلغ پانصد هزار ریال به حساب بانک ملی ایران، با صدور مجوز ثبت شرکت موافقت خواهد شد.

• ثبت شرکت

مطابق ماده 1 قانون ثبت شرکت ها ، شرکتی ایرانی محسوب می گردد که در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن در ایران باشد.
قانون تجارت در ماده 220 مقرر می دارد : " هر شرکت ایرانی که فعلاَ وجود داشته یا در آتیه تشکیل شود و با اشتغال به امور تجارتی خود را به صورت یکی از شرکت های مذکور در این قانون در نیاورد و مطابق مقررات مربوط به آن شرکت عمل ننماید شرکت تضامنی محسوب شده و احکام راجع به شرکت های تضامنی در مورد آن اجرا می گردد."
هر شرکت تجاری ایرانی مذکور در این قانون که بر طبق قانون ثبت شرکت ها مصوب خرداد ماه 1310 مکلف به ثبت است باید در کلیه اسناد و صورت حساب ها و اعلانات و نشریات خطی یا چاپی خود در ایران تصریح نماید که در تحت چه نمره در ایران به ثبت رسیده است.
مرجع ثبت شرکت ها در تهران " اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی " و در خارج از آن اداره ثبت اسناد ، مرکز اصلی شرکت است که دفتر مخصوصی برای این کار در نظر گرفته شده است. تقاضای ثبت شرکت باید توسط مدیران شرکت به عمل آید.
برای ثبت شرکت اظهارنامه تقاضای ثبت و تقاضانامه ثبت شرکت باید بر اساس قانون و آیین ثبت شرکت تقدیم گردد و برای انجام این امر اوراق چاپی مخصوص به وسیله اداره ثبت شرکت ها تهیه و تنظیم شده که متقاضی ثبت شرکت آن ها را در دو نسخه تنظیم و تسلیم مرجع ثبت می نماید.
بر اساس ماده 196 ق.ت اسناد و نوشتجاتی که برای ثبت شرکت لازم است و در نظامنامه وزارت عدلیه معین شده است به شرح ذیل می باشد:
1-شرکت نامه حاوی مشخصات شرکت
2-اساسنامه
3-صورت جلسه مجمع عمومی
4-صورت جلسه انتخاب مدیران و قبولی آن ها
5-رسید سرمایه
پس از آنکه درخواست ثبت شرکت در دو نسخه با ضمایم تسلیم متصدی ثبت گردید یک نسخه از آن در پرونده ضبط کرده و مندرجات آن را در دفتر مخصوص ثبت شرکت ها به ثبت می رساند و متصدی مزبور نسخه ثانی آن را با قید تاریخ و شماره ثبت پس از امضاء و مهر به متقاضی تسلیم می نماید و متعاقباَ صاحبان امضاء مجاز ، دفتر مخصوص را امضاء می کنند و ثبت در دفتر مزبور مانند ثبت سند در دفترخانه اسناد رسمی است زیرا به موجب ماده 5 اصلاح آیین نامه ثبت شرکت ها ، اداره ثبت شرکت ها در تهران و اداره ثبت شرکت در شهرستان ها در ثبت شرکت نامه قایم مقام دفتر خانه های رسمی می باشند.
مطابق ماده 197 ق.ت در ظرف ماه اول تشکیل هر شرکت ، خلاصه شرکت نامه و منضمات آن طبق آیین نامه وزارت دادگستری اعلان خواهد شد و مطابق ماده 198 اگر پس از گذشت یک ماه مراجعه برای ثبت صورت نگرفت هر ذینفعی می تواند به دادگاه مراجعه و ابطال عملیات شرکت را بعد از یک ماه تقاضا نماید.
هر وقت تصمیمی برای تغییر اساسنامه ، تمدید مدت شرکت یا انحلال شرکت و تعیین کیفیت ، تفریق حساب یا تبدیل شرکاء یا خروج بعضی از آن ها یا تغییر اسم شرکت ایجاد شود مقررات مربوط به ثبت در مواد 195 و 197 الزامی می باشد.

• ثبت شعبه شرکت

شعبه شرکت اگر به هنگام تاسیس شرکت معین شده باشد با شرکت اصلی ثبت و آگهی می شود و چنانچه شعبه متعاقباَ تاسیس گردد، تغییرات در شرکت محسوب شده و طبق مقررات تغییر نسبت به ثبت و نشر آن اقدام می شود.ثبت شعبه شرکت در محل شعبه منتشر می شود.

• شرکت فرعی

گاهی شرکت اصلی مترصد می شود که شرکت دیگری را در درون شرکت مزبور ایجاد نماید و سرمایه آن متعلق به شرکای اصلی باشد .در این موارد مقررات ثبت همانند ثبت شرکت اصلی می باشد و فقط حق الثبت به میزان سرمایه اضافه شده به سرمایه اصلی پرداخت می گردد.

شرکت تعاونی شرکتی است که بین اشخاص حقیقی، گرفتن کارت بازرگانی فوری برای فعالیت در امور مربوط به تولید و توزیع،در جهت اهداف مصرح در قانون بخش تعاونی ،تشکیل می شود.هدف اصلی این شرکت ها کمک به بهبود وضع اقتصادی و رفاه شرکاء و تامین حوائج و نیازمندی های مخصوص آن ها است و معمولاَ در مواقعی بیشتر تشکیل می شود که وضع اقتصادی آشفته و نامساعد باشد و بعلت تورم و گرانی قدرت خرید مردم کم است و لذا برای ارائه خدمات و تولید و امکانات رفاهی،اقشار کم درآمد را تحت پوشش خود قرار می دهد.
لازمه وجود قانونی شرکت تعاونی، ثبت آن است. مرجع ثبت تعاونی ها در تهران"اداره کل ثبت شرکت ها"و در شهرستان ها"اداره ثبت"واقع در مرکز اصلی تعاونی است.
برای ثبت هر تعاونی لازم است نخست اقدامات انجام شده برای تشکیل آن،از لحاظ مطابقت با مقررات به تایید اداره کل تعاون یا اداره تعاون برسد و برای آن "مجوز ثبت"صادر شود. مجوز ثبت یکی از مدارکی است که باید برای ثبت تعاونی به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شود.

- راهنمای گام به گام تشکیل و ثبت شرکت تعاونی

- شرایط تشکیل و ثبت شرکت تعاونی چیست

• مدارک لازم برای ثبت و اخذ مجوز ثبت عبارت است از :

1) اساسنامه مصوب شرکت
2) دعوتنامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی
3) صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی،دایر بر تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان
4) رسید پرداخت مقدار وجوه لازم التادیه سرمایه تعاونی،طبق اساسنامه
5) مدارک مربوط به تقویم و تسلیم آن مقدار از سرمایه که به صورت جنبی بوده است.
6) فهرست اسامی و مشخصات داوطلبان تشکیل تعاونی
7) فهرست اسامی حاضران در اولین مجمع عمومی عادی که حاوی امضای آن ها باشد.
8) فهرست اسامی و مشخصات و نشانی اعضای اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان اعم از اصلی و علی البدل و مدیر عامل که حاوی امضای آن ها باشد.
9) قبولی کتبی اعضای اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان.
10) صورتجلسه راجع به جلسه اولین هیات مدیره دایر بر انتخاب رئیس و نایب رئیس و منشی هیات مدیره،انتخاب صاحبان امضاهای مجاز و اسامی و مشخصات آن ها و انتخاب مدیر عامل.
هیات مدیره تعاونی پس از ثبت باید از اداره تعاون برای آن پروانه تاسیس بگیرند و پس از اخذ پروانه تاسیس است که شرکت تعاونی می تواند به فعالیت بپردازد.

• مدارک مورد نیاز جهت اخذ پروانه تاسیس به شرح ذیل است :

1) فتوکپی مدارک ثبت تعاونی که از مرجع ثبت دریافت شده است.
2) نسخه ای از روزنامه رسمی که آگهی تشکیل تعاونی در آن چاپ شده است.
3) تقاضانامه برای اخذ پروانه تاسیس که به عنوان اداره تعاون نوشته شده است.
طبق ماده 5 قانون شرکت های تعاونی شرکت های مزبور که طبق مقررات تشکیل و اساسنامه آن ها به تصویب شورای عالی تعاون کشور می رسند از پرداخت حق الثبت و تمبر سهام و مالیات بر درآمد معاف خواهند بود.

به موجب ماده 1 قانون ضوابط و مقررات تاسیس مراکز ، موسسات ، کانون ها و انجمن های فرهنگی و نظارت بر فعالیت آن ها ؛ مرکز، موسسات ، گرفتن کارت بازرگانی فوری کانون ها و انجمن های فرهنگی ، تشکیلاتی است که با اهداف و مقاصد فرهنگی اعم از انتفاعی یا غیر انتفاعی و بر اساس شرایط مقرر به مسئولیت اشخاص حقیقی یا حقوقی اعم از دولتی ، عمومی و خصوصی ، افراد واجد شرایط برای فعالیت در یک یا چند قلمرو فرهنگی ، هنری و سینمایی و مطبوعاتی با سرمایه ایرانی تشکیل می دهند و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز تاسیس، نظارت بر فعالیت ها و انحلال آن ها را صادر می کند.
وفق ماده 5 آیین نامه ی مذکور ، اهداف فرهنگی این قبیل مراکز باید در اساسنامه تنظیمی به رعایت کامل قوانین و مقررات نظام جمهوری اسلامی ایران و ضوابط فرهنگی ملزم شوند و فعالیت آن ها منافاتی با مبانی فرهنگ عمومی نداشته باشد.

• شرایط موسسان و مدیر مسئول

به موجب ماده 6 ، موسس یا موسسان و مدیر مسئول تشکیلات فرهنگی باید واجد شرایط ذیل باشند:

• تابعیت جمهوری اسلامی ایران
• نداشتن سوء پیشینه کیفری موثر به تایید مراجع ذی ربط و برخورداری از حسن شهرت
• محجور نبودن و عدم ورشکستگی به تقلب و تقصیر
• دارا بودن 25 سال سن و متاهل بودن
• انجام خدمت وظیفه عمومی و یا ارائه برگ معافیت دائم
• داشتن امکانات کافی مناسب به تشخیص فرهنگ و ارشاد اسلامی
• داشتن مدرک کارشناسی یا معادل آن به تشخیص مراجع ذی ربط
• صلاحیت علمی و تخصصی یا تجارب کافی متناسب با موضوع ( برای تقاضای مراکز تک منظوره )
• داشتن 6 ماه سابقه موثر فعالیت در موسسات و مراکز فرهنگی چند منظوره ( برای تقاضای مراکز چند منظوره )
• ضوابط مندرج در اساسنامه

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با مصاحبه ها و بررسی های لازم و کافی ظرف یک ماه درباره تایید صلاحیت یا عدم پذیرش تقاضا اعلام نظر خواهد نمود و در صورت اعلام موافقت اصولی با تقاضا، موسس یا موسسان موظفند در مدت یک ماه از تاریخ اعلام نسبت به ارائه اساسنامه و تحقق شرایط مندرج در آن اقدام نماید.( ماده 8)
وفق ماده 10 ، اساسنامه مرکز فرهنگی باید واجد این نکات باشد:

• ذکر اهداف فرهنگی و مصادیق فعالیت ها و انطباق آن ها با شرایط مقرر
• ذکر نام و نوع فعالیت ( غیر تجاری انتفاعی یا غیر انتفاعی ) تابعیت و سرمایه و مدت فعالیت و التزامات قانونی مرکز فرهنگی
• ارکان و تشکیلات مرکز( موسس یا موسسان ، هیات مدیره و مدیر عامل یا مدیر مسئول،مجامع عمومی و نحوه تشکیل جلسات و رسمیت آن ها و نصاب مقرر برای تصمیم گیری با تعیین حدود و وظایف و اختیارات و مسئولیت های هر یک به تفکیک )
• سرمایه اولیه و منابع تامین درآمد و دارایی و وضع امور مالی و محاسباتی و نحوه تقسیم سود ( در مورد مراکز انتفاعی ) یا تخصیص درآمدها ( در مورد مراکز غیر انتفاعی ) و چگونگی تامین هزینه ها و زیان های احتمالی.
• چگونگی اداره و عضو پذیری مراکز فرهنگی در آینده
• شرایط انحلال و تعیین تکلیف اموال مرکز فرهنگی پس از انحلال
• سایر شرایط و ضوابط با توجه به ضوابط و اهداف فرهنگی و بر اساس مقررات حاکم بر موسسات غیر تجاری که با مقاصد فرهنگی و در قلمرو یک یا چند فعالیت پیش بینی شده در ماده 1 فعالیت می کنند.
• نکته:

1-اساسنامه پیشنهادی متضمن موارد یاد شده در ماده 10 باید در دو نسخه تنظیم و به همراه صورت جلسات پس از امضا به تایید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برسد.
2- در انجمن های فرهنگی ( ادبی ، هنری ) که نوع فعالیت آن ها غیر انتفاعی است تعداد موسسان نباید از 3 نفر کمتر باشد ولی در موسسات فرهنگی که در قلمرو یک فعالیت فرهنگی تاسیس می شود، رعایت این شرایط الزامی نیست و موسسات و مراکز فرهنگی که در قلمرو دو فعالیت موضوع این ضوابط تاسیس می شوند تعداد موسسان نباید از تعداد فعالیت های فرهنگی پیش بینی شده در اساسنامه آن ها کمتر باشد.
مراکز فرهنگی پس از تایید صلاحیت موسسات و مدیر مسئول و تصویب اساسنامه و صدور مجوز باید نسبت به ثبت آن بر طبق اساسنامه ای که به تایید هیات رسیده اقدام و نسخه ای از اساسنامه ممهور به مهر اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری را به ذکر شماره ثبت و به دبیرخانه هیات تسلیم کنند و سازمان ثبت نیز موظف است نسبت به ثبت مراکز فرهنگی موضوع این ضوابط بر طبق اساسنامه مورد تایید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اقدام نماید.(ماده 22)
تبصره 1: سازمان ثبت اسناد باید از ثبت مراکز ، موسسات ، کانون ها و انجمن های فرهنگی فاقد مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خودداری نماید.
تبصره 2: هر گاه پس از صدور مجوز در مدت 6 ماه نسبت به ثبت مراکز فرهنگی اقدامی نشود مجوز مرکز فرهنگی بی اعتبار می شود و با این قبیل مراکز ثبت نشده به عنوان فاقد مجوز برخورد قانونی خواهد شد.

• تعاریف

مجوز بهداشتی به پروانه ای اطلاق میشود كه جهت تاسیس ، ثبت شرکتها بهره برداری ، مسئول فنی وساخت محصولات مشمول قانون مواد خوراكی ، آشامیدنی آرایشی وبهداشتی صادرمیگردد.
1) پروانه تاسیس
به مجوزی اطلاق میگردد كه پس از صدور پروانه بهره برداری صنایع یا جهاد سازندگی وبراساس اصول ضوابط مربوطه كه قبلاً هماهنگ شده است توسط اداره كل نظارت برمواد غذایی وبهداشتی صادر میشود.
2) پروانه بهره برداری
پروانه بهره برداری درصورت داشتن شرایط وضوابط از نظر تجهیزات وامكانات وپس ازصدورپروانه تاسیس صادر میگردد.
3) پروانه ساخت
پروانه ساخت به مجوزی اطلاق میگردد كه فرمول ساخت تائید شده از طرف اداره كل نظارت برمواد غذایی وبهداشتی درآن درج شده وزمانی صادر میشود كه موسسه آمادگی تولید داشته وازنظر فنی وبهداشتی مورد تایید باشد.
4) پروانه مسئول فنی
مسئول فنی به فردی اطلاق میشود كه دارای شرایط لازم جهت كنترل ونظارت تولید دركارگاهها و كارخانجات بامدرك تحصیلی حداقل كارشناسی بوده ونیز به تائید كمیته فنی قانونی رسیده باشد.
اصولاً موسسات مشمول قانون درزمان اخذ پروانه ساخت بایستی دارای مسئول فنی تائید شده ازطرف اداره كل نظارت برمواد غذایی وبهداشتی باشند وپروانه مسئولیت فنی را اخذ نموده باشند.
5) مجوز ورود کالا
مجوزی است كه برطبق مقررات واردات وصادرات بازرگانی ودرصورت تكمیل مدارك مربوطه توسط اداره نظارت برمواد غذایی وبهداشتی ویا ادارات تابعه برحسب مورد پس ازطی مراحل قانونی وبررسیهای لازم صادر میگردد ودرواقع موافقت اولیه برای ورود كالای مورد نظر به كشور میباشد.
6) مجوز ترخیص کالا
مجوزی است كه پس از ورود كالا به گمركات كشور جهت عرضه و پس از تائید قابلیت مصرف وطی مراحل قانونی برابر مقررات مربوطه صادر می گردد.

• نحوه صدور پروانه های بهداشتی

1) پروانه تاسیس
پروانه تاسیس موسسات مشمول قانون یادشده براساس پروانه های بهره برداری یا كارت شناسایی كه از طرف وزارت صنایع ویا جهاد سازندگی صادر گردیده و تصویر برابر اصل شده آن همراه با سایر مدارك ( برابر دستورالعملهای صادره از طرف كل نظارت برمواد غذایی وبهداشتی ) به این اداره كل ارسال میشود .پس از بررسی وتائید صادر میگردد. ودرموارد استثناء وبه تشخیص اداره كل مدارك پس از بررسی وطرح دركمیته فنی قانونی وتائید نهایی صادرمیگردد.
2) پروانه بهره برداری
پروانه بهره برداری پس از صدور پروانه تاسیس ودرصورت داشتن شرایط وضوابط مربوطه ازنظر امكانات وتجهیزات وارسال فرم بهره برداری ونیز تائید فنی و بهداشتی موسسه دراداره كل نظارت برمواد غذایی وبهداشتی صادر میشود.
3) پروانه مسئول فنی
پروانه مسئول فنی پس از تطبیق مدارك تحصیلی با ضوابط تصویب شده توسط كمیته فنی قانونی و پس از صدور پروانه های تاسیس وبهره برداری صادر میشود . درمواردیكه اداره كل صلاح بداند پروانه پس ازتائید كمیته فنی وقانونی صادر خواهد شد.
توضیح : سه پروانه یادشده دربندهای فوق الذكر دارای یك شماره مشترك بوده وفقط شماره صادره باهم تفاوت دارند .
4) پروانه ساخت
پروانه ساخت موسسات مشمول قانون پس از اخذ پروانه های تاسیس ، بهره برداری ومسئول فنی صادر میگردد. برای صدور پروانه ساخت موسسه بایستی از نظر فنی وبهداشتی مورد تائید بوده ، فرمول ساخت با استانداردهای وضوابط مربوطه مطابقت داشته باشد ونمونه محصول مورد تائید آزمایشگاه قرار گرفته باشد.
اعتبار پروانه های ساخت درحال حاضر ۵ سال ازتاریخ صدور میباشد. درپروانه های ساخت نام محصول (ارائه موافقت باثبت نام نهایی محصول الزامی است) ، مشخصات بسته بندی ، وزن خالص ، مواد متشكله وسایر موارد قید میگردد.
4.1- تمدید پروانه ساخت
كلیه مراحل تمدید پروانه ساخت همانند صدور پروانه ساخت است كه دربند (۴) به آن اشاره شده است و برای تمدید پروانه ساخت درصورتیكه فرمول مندرج درآن تفاوتی با فرمول قید شده درپروانه ساخت قبلی نداشته باشد دانشگاهها میتوانند راساً اقدام نمایند و چنانچه فرمول محصول تغییر نماید، ازطریق اداره كل نظارت برمواد غذایی وبهداشتی اقدام میشود .
4.2- تغییر فرمول مندرج در پروانه ساخت
در مورد محصولاتیكه تغییر فرمول داشته باشند كلیه مراحل مندرج در بند (۴) لازم الاجرا است.
چنانچه مؤسسه ای بخواهد برای محصولی كه قبلاً پروانه ساخت دریافت نموده ، فرمول جدیدی ارائه نماید و با نام دیگری تولید و عرضه كند ، در صورت تأئید فرمولاسیون جدید توسط اداره كل نظارت و پس از طی مراحل صدور پروانه ساخت (بند ۴) پذیرفته خواهد بود.
4.3 - تغییر اوزان یا تغییر نام محصول
متقاضیانی كه قصد تغییر در اوزان یك محصول و یا تغییر نام مندرج در پروانه ساخت را دارند بایستی مراتب را به اداره كل نظارت و یا دارات نظارت بر مواد غذائی و بهداشتی استانها اعلام و در صورت تأئید و با ارائه مدارك لازم مجوز دریافت نمایند.
4.4- نحوه ارسال مدارک
بمنظور تسریع در امر صدور پروانه های یاد شده و در صورت آمادگی ، مؤسسه مربوطه میتواند مدارك مربوط به تأسیس ، بهره برداری ، مسئول فنی و ساخت را همزمان تكمیل و از طریق اداره نظارت مربوطه به اداره كل نظارت برمواد غذائی وبهداشتی ارسال دارند و در غیر اینصورت پس از آمادگی در هر مرحله درخواست صدور همان پروانه را بنمایند.
5) نحوه صدور مجوز چاپ برعکس
مجوز چاپ برچسب برای محصولات مشمول قانون كه دارای پروانه ساخت معتبر بوده و از نظر فنی و بهداشتی نیز مورد تأیید باشند صادر میگردد.
برابر ماده ۱۱ قانون مواد خوراكی ، آشامیدنی ، آرایشی و بهداشتی برچسب های محصولات مشمول قانون مذكور بایستی دارای مشخصات زیر به زبان فارسی و خوانا باشند:
1) نام و آدرس موسسه سازنده
2) نام محصول
3) مواد متشکله
4) شماره پروانه ساخت از وزارت بهداشت
5) سری ساخت
6) تاریخ ساخت و تاریخ انقضاء مصرف
7) جمله ساخت ایران بر روی برچسب درج شده باشد.
8) وزن خالص
بدیهی است در مواردیكه مجوز برچسب صادراتی داده میشود این مطالب می تواند به زبان غیر فارسی نیز روی محصول درج شود مشروط به آنكه منحصراً برای صادرات باشد.

• مدارک مورد نیاز برای صدور مجوزهای بهداشتی

۱. تقاضا نامه رسمی به تاریخ روز دارای آدرس و شماره تلفن
۲ فاكتور محموله (۱ نسخه(
۳ اصل نسخه دوم پرفرمای گشایش
۴ اصل گواهی بهداشت معتبر با مهر سفارت جمهوری اسلامی ایران و كپی
۵ اصل آنالیز و اصل گواهی آنالیز به تاریخ جدید و تصاویر
۶ برگه تعهد عدم مصرف كالا تا حصول نتیجه آزمایش بامهر رسمی و امضاء مدیر عامل و مسئول فنی
ضمناً درخصوص ارسال نمونه از گمركات ویا مراكز تابعه این اداره كل ، رعایت نكات ذیل الزامیست :
كلیه نمونه ها می بایستی داخل شیشه ، همراه با لاك و مهر و نامه رسمی از سوی مراجع ذیربط به این اداره كل ارسال گردد.

• مدارک لازم برای صدور پروانه تاسیس

۱. نامه از طرف دانشگاه مربوطه
۲. درخواست موسسه
۳ تصویر پشت وروی برابر اصل شده پروانه بهره برداری ازوزارت صنایع یا جهاد
۴ پرسشنامه تاسیس
۵ نقشه ساختمانی
۶ كروكی آدرس
۷ فیش بانكی مربوط به پرداخت هزینه صدور پروانه تاسیس
۸ روزنامه رسمی مربوط به آگهی تاسیس وتغییرات شركت
درصورت هرگونه تغییرات از جمله تغییر نام كارخانه وآدرس وافزایش خطوط تولید ارسال مدارك فوق الذكر الزامی میباشد.

مدارک لازم برای صدور پروانه بهره برداری :

1. نامه از طرف دانشگاه مربوطه ،
۲ فرمهای سه برگی بهره برداری تكلمیل شده كه به تایید دانشگاه مربوطه رسیده باشد .
درصورت هرگونه تغییرات از جمله تغییر نام كارخانه وآدرس وافزایش خطوط تولید ارسال مدارك فوق الذكر الزامی میباشد.

• مدارک لازم برای صدور پروانه بهره برداری

1. نامه از طرف دانشگاه مربوط
۲. تاییدیه ارزش تحصیلی
۳. معرفی نامه از طرف موسسه
۴. برگ تعهد مسئول فنی
۵. برگ تعهد موسس
۶. عكس
۷. تصویر صفحات شناسنامه
۸. قرارداد استخدامی
۹.تسویه حساب باصندوقهای رفاه دانشجویان
۱۰. پایان طرح
۱۱. برگ پایان خدمت یا معافیت دائم
۱۲. برگ عدم اعتیاد
۱۳.برگ عدم سوء پیشینه
۱۴. درصورتیكه مسئول فنی قبلی استعفاء داده باشد ارائه برگ استعفاء نامه واصل پروانه مسئول فنی قبلی الزامی میباشد
۱۵. فیش بانكی مربوط به پرداخت هزینه صدور پروانه مسئول فن

• مدارک لازم جهت صدور پروانه المثنی تاسیس و بهره برداری مسئول فنی و ساخت

۱. درخواست صدور المثنی پروانه مربوطه
۲. ارسال فیش بانكی مربوطه به صدور پروانه مربوطه
۳. ارسال آگهی مبنی بر مفقود شدن پروانه مربوطه دریكی از روزنامه های كثیر الانتشار

• مدارک لازم برای صدور پروانه ساخت

۱. نامه از طرف دانشگاه مربوط
۲. فرم سه برگی تكمیل شده پرسشنامه ساخت
۳. برگ تصدیق ثبت نام تجارتی محصول
۴. فیش بانكی مربوط به پرداخت هزینه صدور پروانه ساخت
۵. دوبرگ طرح اتیكت محصول
۶. چنانچه ازرنگ درمحصول استفاده میشود ارسال مشخصات كامل رنگهای مصرفی الزامی است وارسال مشخصات اسانس مصرفی درموارد لزوم
مدارک لازم برای تغییر نام محصول ، تغییر وزن بسته بندی ، جنس بسته بند
1. نامه از طرف دانشگاه مربوط
۲. درخواست كتبی موسسه
۳. درمورد تغییر نام محصول علاوه بر بند۱ و۲ ارسال اصل پروانه ساخت قبلی
۴. ارائه ثبت نام نهایی از ثبت شركتها
۵. ارائه فیش مربوط به پرداخت هزینه اصلاح پروانه ساخت

مدارک لازم جهت تغییر فرمول ساخت
1. نامه از طرف دانشگاه مربوط
۲. درخواست كتبی موسسه
۳. تصویر پروانه ساخت قبلی
۴. درصورتی كه تغییر فرمول كلی باشد ارائه فرم سه برگی تكمیل شده پرسشنامه ساخت
۵. درصورت لزوم وتغییرات كلی فرمول ساخت ارائه اصل پروانه ساخت قبلی الزامی است
۶. ارائه فیش مربوط به هزینه صدور اصلاح پروانه ساخت(لازم بذكراست درصورت تغییراندك فرمول مجوز جهت تغییر فرمول محصول صادر می گردد.

• مدارک لازم برای تمدید پروانه ساخت

۱. نامه از طرف دانشگاه مربوط
۲. فرم سه برگی تكمیل شده پرسشنامه ساخت
۳. برگ تصدیق ثبت نام تجارتی محصول
۴ فیش بانكی مربوط به پرداخت هزینه صدور تمدید پروانه ساخت
۵ دوبرگ طرح اتیكت محصول
۶ اصل پروانه ساخت قبلی (درصورت مفقود شدن ارائه آگهی روزنامه رسمی مبنی بر مفقود شدن الزامی میباشد)
۷ مشخصات رنگهای مصرفی چنانچه درمحصول ازرنگ استفاده میشود وارسال مشخصات اسانس مصرفی درموارد لزوم.

• انتخاب و عزل بازرس یا بازرسان

اولین بازرسان در شرکت های سهامی عام توسط مجمع عمومی موسس انتخاب می شوند ، ولی در شرکت سهامی خاص انتخاب بازرسان شرکت در صورت جلسه ای قید و به امضای کلیه سهامداران شرکت می رسد. هزینه پلمپ دفاتر ( بند 3 ماده 20 و بند 3 ماده 74 و ماده 145 ل.ا.ق.ت )
از لحظه ای که بازرسان و مدیران کتباَ سمت خود را قبول می نمایند، تشکیل شرکت قطعی تلقی می گردد( ماده 17 ل.ا.ق.ت) و پس از تشکیل شرکت ، انتخاب بازرسان در صلاحیت مجمع عمومی عادی است که در هر سال یک یا چند بازرس حساب و یک یا چند بازرس علی البدل از صاحبان سهام یا خارج از آنان از بین اشخاص واجد صلاحیت انتخاب می نماید.
اختیار عزل بازرس یا بازرسان توسط مجمع عمومی آن هم در هر موقع قابل انتقاد است، زیرا چنین عملی به ثبات کنترل شرکت لطمه ای وارد می نماید.
_ شرایط لازم برای بازرسان شرکت های سهامی عام عبارتند از :
داشتن حسن شهرت و نداشتن پیشینه کیفری موثر، داشتن درجه لیسانس یا بالاتر در یکی از رشته های متناسب با وظایف و مسئولیت های بازرسی به تشخیص کمیسیون مذکور در ماده 2 ، داشتن حداقل 5 سال تجربه ، عدم اشتغال به نمایندگی در مجلس، عدم اشتغال به طور تمام وقت در موسسات وابسته به دولت و شهرداری ها و موسسات وابسته به آن ها
در مورد شرکت سهامی خاص ، آیین نامه خاصی پیش بینی شده است ، با وجود این قانونگذار در ماده 147 به عنوان اقدامات تامینی در شرکت های سهامی عام و خاص اشخاص ذیل را از انتخاب شدن به سمت بازرس منع نموده است ، مدیران و مدیر عامل شرکت ، اقربا سببی و نسبی مدیران و مدیر عامل تا درجه سوم از طبقات اول و دوم و هر کسی که خود یا همسرش از مدیران و مدیر عامل شرکت ، موظفاَ حقوق دریافت می دارد و نیز اشخاص مندرج در ماده 111 ( ل.ا.ق.ت)

• اختیارات بازرس یا بازرسان

بازرس یا بازرسان اختیار دارند در هر موقع از سال مالی ، رسیدگی و بازرسی لازم را انجام داده و اسناد و مدارک و اطلاعات راجع به شرکت را از مسئولین شرکت مطالبه کرده ، مورد رسیدگی قرار دهند.( مستفاد از ماده 149 ل.ا.ق.ت)
کلیه بازرسان ( در صورت تعدد بازرسان ) مکلفند گزارش واحدی تهیه نمایند و در صورت وجود اختلاف نظر بین بازرسان ، موارد اختلاف با ذکر دلیل در گزارش قید شود .( تبصره ماده 150 ل.ا.ق.ت)
در صورتی که مجمع عمومی اعم از عادی یا فوق العاده بدون دریافت گزارش بازرس یا بر اساس گزارش اشخاصی که بر خلاف ماده 147 قانون اصلاحی تجارت به عنوان بازرس تعیین شده اند ، صورت حساب دارایی و ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت را مورد تصویب قرار دهد، چنین تصویبی هیچ گونه اثر قانونی نداشته ، از درجه اعتبار ساقط خواهد بود.( ماده 152 ل.ا.ق.ت )

• مسئولیت مدنی و جزایی بازرس یا بازرسان

مسئولیت مدنی بازرس یا بازرسان در مقابل شرکت و اشخاص ثالث نسبت به تخلفاتی که در انجام وظایف خود مرتکب می شوند تابع قواعد عام مربوط به مسئولیت مدنی بوده و مسئول جبران خسارت وارده به زیان دیده خواهد بود.(ماده 154 ل.ا.ق.ت)
در صورتی که تصمیمات ارگان کنترل کننده ( بازرس یا بازرسان ) بر خلاف مقررات قانونی و یا اساسنامه شرکت باشد ، هر ذی نفع ( شرکت ، سهامدار ، شخص ثالث) می تواند از مرجع قضایی ذیصلاح صدور حکم بطلان تصمیمات را درخواست نماید.( ماده 270 ل.ا.ق.ت )
در مورد مسئولیت جزایی بازرسان باید متذکر شد که هر کس با وجود منع قانونی عمداَ سمت بازرس را در شرکت سهامی قبول کند به حبس تادیبی از 2 ماه تا 6 ماه یا به جزای نقدی از 000/20 ریال تا 000/100 ریال یا به هر دو مجازات محکوم خواهد شد.( ماده 266 ل.ا.ق.ت )
هر کس در سمت بازرس شرکت سهامی عمداَ درباره اوضاع شرکت به مجمع عمومی در گزارش های خود اطلاع خلاف واقع دهد یا آن ها را تصدیق کند، به حبس تادیبی از 3 ماه تا 2 سال محکوم خواهد شد.( ماده 267 ل.ا.ق.ت )
در صورتی که بازرس یا بازرسان شرکت سهامی جرایم دیگری را که در مقررات جزایی پیش بینی شده ، مرتکب شوند مطابق همان مقررات مجازات خواهند شد.

شرکت با مسئولیت محدود ، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد ، هزینه پلمپ دفاتر فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است . در اسم شرکت باید عبارت ( با مسئولیت محدود ) قید شود و همچنین اسم شرکت نباید متضمن نام هیچ یک از شرکاء باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده و در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن را در شرکت تضامنی خواهد داشت . ( م 95 ق.ت )
حداقل تعداد شرکاء در شرکت با مسئولیت محدود دو نفر خواهد بود. ( م 94 ق. ت) . در هر شرکت با مسئولیت محدود که تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند باید دارای هیات نظار بوده و هیات نظار لااقل سالی یک مرتبه مجمع عمومی شرکاء را تشکیل دهد . ( م 109 ق. ت) هیات نظار مرکب از 3 نفر بوده که از بین شرکاء برای مدت یک سال انتخاب می شوند و اعضای هیات نظار نبایستی عضو هیات مدیره شرکت باشند.
همچنین ، جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود ، حداقل سرمایه با توجه به رویه و حداقل مبلغ دریافت حق الثبت یک میلیون ریال می باشد.

• شرایط لازم جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود به قرار ذیل است :

شرکت با مسئولیت محدود وقتی می تواند تشکیل شود که شرکا اهلیت و رضایت داشته باشند ، موضوع شرکت – که البته باید تجاری باشد – معین باشد و مخالف قانون نباشد ، جهت معامله مشروع باشد و قرارداد شرکت با نظم عمومی مخالفت نداشته باشد.علاوه بر این ، تحقق شرایط خاص قرارداد شرکت ( تجاری ) نیز لازم است تا شرکت با مسئولیت محدود بتواند تشکیل شود.
مانند هر شرکت دیگری ، تشکیل شرکت با مسئولیت محدود موکول است به آوردن حصه از جانب هر یک از شرکاء ، قصد همکاری به منظور بردن سود ، و تقسیم سود و زیان بین تمام شرکا .در این باره تفاوتی میان شرکت با مسئولیت محدود و شرکت های دیگر وجود ندارد.
اما بر تشکیل شرکت با مسئولیت محدود شرایطی حاکم است که در این مقاله به شرح آن می پردازیم.

• شرایط تشکیل شرکت با مسئولیت محدود

الف-شرایط شکلی تشکیل شرکت
تشکیل شرکت با مسئولیت محدود باید به موجب قرارداد کتبی میان شرکا باشد و کلیه شرکا باید این قرارداد را شخصاَ یا توسط وکیل دارای اختیار امضا کنند.این قرارداد باید حتماَ به صورت رسمی تنظیم شود والا طبق مواد 47 و 48 قانون ثبت بلا اثر خواهد بود.
در شرکتنامه باید به صراحت قید شده باشد که سهم الشرکه های غیر نقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است.این نکته که موضوع ماده 97 قانون تجارت است،تنها نکته ای نیست که باید در شرکتنامه قید شود، ولی اهمیت آن از دیگر نکات بیشتر است؛ چرا که قانون گذار عدم ذکر آن را در قرارداد شرکت ، موجب بطلان قرارداد تلقی کرده است.( ماده 100 ق.ت )
البته تنها چیزی که موجب بطلان قرارداد شرکت است ، عدم قید میزان تقویمی سهم الشرکه های غیر نقدی است.بنابراین، هر گاه در شرکتنامه میزان سرمایه نقدی قید نشده باشد و یا به صراحت قید نشده باشد که سرمایه کلاَ یا جزئاَ پرداخت شده است یا خیر ، قرارداد شرکت باطل نیست.
اما در مواد 107 ، 108 و 111 قانون تجارت به " اساسنامه " شرکت با مسئولیت محدود هم اشاره شده است.آیا وجود اساسنامه ، علاوه بر شرکتنامه برای تشکیل شرکت ضروری است یا خیر ؟ جواب قطعاَ منفی است و اغلب اوقات در عمل برای این نوع شرکت اساسنامه تنظیم نمی شود و این امر ، در صورتی که در شرکتنامه تمام موارد لازم راجع به شرکت قید شده باشد ، ضروری هم نیست.
علی الاصول در شرکتنامه باید نکاتی چند قید شود ، از جمله : سهم هر یک از شرکا در سود و زیان ، اینکه سرمایه شرکت پرداخت شده است و اینکه مدیران شرکت چه اختیاراتی خواهند داشت.مع ذلک، عدم قید این نکات موجب بی اعتباری شرکت نخواهد بود.اسم شرکت نیز باید در شرکتنامه قید شود که نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکا باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده ، در مقابل اشخاص ثالث ، حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت.( ماده 95 ق.ت)
ب- شرایط ماهوی تشکیل شرکت
قواعد ماهوی راجع به تشکیل شرکت با مسئولیت محدود عمدتاَ به دلیل حفظ حقوق اشخاص ثالث ، یعنی طلبکاران شرکت ، وضع شده اند.این شرایط را می توان به دو دسته تقسیم کرد: شرایط راجع به شرکا و شرایط راجع به سرمایه شرکت
1.شرایط راجع به شرکا
در قانون تجارت،شرکت با مسئولیت محدود باید لااقل دو شریک داشته باشد.قانون تجارت سقفی برای تعداد شرکا معین نکرده است.بنابراین ، این شرکت می تواند متضمن هر تعداد شریک باشد.
2.شرایط راجع به سرمایه
قانون گذار ایران هیچ گونه حداقل و حداکثری برای سرمایه شرکت با مسئولیت محدود معین نکرده است.بنابراین ، سرمایه شرکت می تواند به هر میزانی باشد.نتیجه این وضع در حقوق ایران این است که شرکت با مسئولیت محدود ، علی الاصول هیچ گاه نمی تواند به دلیل میزان سرمایه اش باطل اعلام شود ، برخلاف آنچه در مورد شرکت های سهامی صدق می کند.
سرمایه شرکت از سهم الشرکه های شرکا تشکیل می شود که ممکن است به هر میزانی باشد.مع ذلک ، نمی تواند به شکل اوراق تجارتی قابل انتقال ، اعم از بانام یا بی نام درآید.( ماده 102 ق.ت ) ؛ پذیره نویسی سهام این نوع شرکت نیز ممنوع است.سرمایه شرکت می تواند از آورده های نقدی تشکیل شده باشد یا از آورده های غیر نقدی
2.1 آورده نقدی
ماده 96 قانون تجارت تشکیل شرکت با مسئولیت محدود را به پرداخت تمام سرمایه نقدی موکول کرده است.برخلاف آنچه در شرکت های سهامی معتبر است ، قانون گذار حداقلی برای سرمایه معین نکرده و فرض کرده است که وضع این قاعده می تواند تضمینی کافی برای طلبکاران در پرداخت طلبشان توسط شرکت باشد.
قانون گذار شکل و تشریفات به خصوصی را برای پرداخت سرمایه نقدی پیش بینی نکرده است و در نتیجه ، پرداخت ممکن است به هر صورتی باشد ، مشروط بر اینکه واقعی باشد.به این ترتیب ، پرداخت می تواند با پول نقد یا چک و یا با حواله حساب به حساب صورت گیرد ، اما هیچ لزومی ندارد که برای پرداخت به شرکت ، حساب به خصوصی در بانک باز شود ، هر چند در عمل تشکیل دهندگان شرکت های با مسئولیت محدود چنین می کنند و وجوه دریافتی از شرکا را در حساب مخصوصی واریز می کنند تا پس از تشکیل شرکت مورد استفاده قرار گیرد.به هر حال پرداخت باید قبل از تشکیل شرکت صورت گیرد و اگر در مدت معقولی پس از پرداخت توسط بعضی از شرکا ، شرکت به سبب عدم پرداخت سهم شرکای دیگر تشکیل نشود ، شرکایی که سهم خود را پرداخته اند می توانند از دادگاه تقاضا کنند که وجه پرداختی به آن ها مسترد شود.
2.2 آورده غیر نقدی
علی الاصول آنچه درباره پرداخت سرمایه نقدی گفته شد ، در مورد آورده های غیر نقدی نیز صدف می کند.مع ذلک ، در مورد آورده های غیرنقدی نیز صدق می کند.مع ذلک ، در مورد آورده های غیر نقدی نکات چندی را در نظر گرفت.و آن اینکه آورده های غیر نقدی که صورت مال دارند.این آورده ها باید تقویم شوند و در شرکتنامه ،ارزش آن ها مشخص شود.تشکیل شرکت با مسئولیت محدود مشروط به تقویم و تسلیم این اموال است.( مواد 96 و 97 ق.ت ) البته تسلیم باید به گونه ای باشد که شرکت بتواند هر گونه تصرفی در مال انجام دهد.
در رابطه با شریکی نیز که صنعت خود را می آورد قابل اذعان است که با توجه به اینکه قانون تجارت ما منعی در آوردن صنعت به عنوان حصه ندارد باید این گونه تلقی کرد که در حقوق ما آوردن صنعت به عنوان حصه در شرکت با مسئولیت محدود مجاز است ، اما مسلم است که تقویم این حصه در حقوق طلبکاران تاثیری ندارد، چه در تشکیل سرمایه موثر نیست ، بلکه برای تعیین سهم شریک در سود شریک است.

بعضی اوقات مبتکرین ابتکارات جدیدی را به وجود می آورند که به وسیله آن محصول را بهتر معرفی می نمایند و در حقیقت محصول سابق را به وسیله و فرم جدیدتری به بازار عرضه می کنند و چون این طرح ها در نتیجه زحمات و ابتکار افراد بوجود می آید ، اخذ کارت بازرگانی فوری لذا بایستی مورد حمایت قرار گیرد.
امروزه توسعه و ترقی صنعت و تجارت و تولید اجناس متحدالشکل و افزایش فروش کارخانجات و گسترش روابط بین المللی اهمیت زیادی به علامت تجاری داده و کلیه کشورها مجبور شده اند برای حفظ و حمایت تولید کنندگان و جلوگیری از فریب مصرف کنندگان قوانین و مقرراتی برای علایم تجاری وضع کنند.چرا که ، اگر بنا شود اشخاص دیگری اجناس تقلیدی که خصوصیات جنس اصلی را نداشته باشد به مشتریان بدهند اعتماد و اطمینان اشخاص از آن جنس سلب شده نه تنها سازندگان آن زیان می بینند بلکه مصرف کنندگان نیز فریب خورده و اشخاص شیاد و استفاده جو از شهرت علامتی سوء استفاده کرده و جنس بد را به جای جنس خوب تحویل می دهند.
این موضوع مخصوصاَ درباره مواد دارویی و خوراکی و لوازم آرایش که با سلامتی و بهداشت جامعه ارتباط دارد فوق العاده خطرناک می باشد . از این جهت در پایان قرن نوزدهم اتحادیه ای یرای حمایت مالکیت صنعتی بین چند دولت تشکیل گردید که به اتحادیه پاریس معروف است و امروزه اغلب دول به اتحادیه مزبور ملحق گردیده اند.
دولت ایران نیز طبق قانون 14 اسفند ماه 1337 به این اتحادیه ملحق گردیده است .
در ذیل ضمن بررسی مهم ترین مزایای ثبت طرح صنعتی، به مزایای الحاق به اتحادیه پاریس می پردازیم . خاطر نشان می شویم در صورت نیاز به هر گونه مشاوره در این رابطه ، می توانید با کارشناسان مجرب ما در موسسه حقوقی فکر برتر تماس حاصل فرمایید.

• با ثبت طرح صنعتی مالک از کپی برداری غیر مجاز و تقلید توسط اشخاص ثالث می تواند جلوگیری کند و مانع از ارائه کالاهای نامرغوب به جای آن محصول گردد.
• طرح های صنعتی دارایی تجاری هستند که می توانند اعتبار یک شرکت و محصولات آن را افزایش دهند ،هر چه موفقیت یک طرح بیشتر باشد ، بر اعتبار آن طرح افزوده می شود .
• افرادی که دارای طرح های صنعتی ثبت شده هستند می توانند طرح های خود را به دیگران انتقال دهند و از مزایای آن برخوردار شوند.
• ثبت یک طرح باعث افزایش قیمت و بهای یک فرآورده شده ، چرا که مالک طرح با توجه به اینکه اطمینان از انحصاری بودن محصول خود دارد در افزایش کیفیت آن دقت نموده و این امر موجب شناخت محصول و اطمینان بازار و مشتریان شده و در نتیجه درآمد بیشتری را بوجود می آورد.
• ثبت طرح صنعتی این فرصت را در اختیار شرکت ها قرار می دهد که اندازه موفقیت فرآورده هایشان را در بازار مورد سنجش قرار دهند.
• ثبت طرح صنعتی رقابت عادلانه را تشویق می کند ضمن اینکه به نوبه خود تولید طیف وسیعی از محصولات که از نظر زیبایی شناختی جذاب هستند را ارتقاء خواهد داد.

مقررات قرارداد اتحادیه پاریس :
قانون الحاق دولت ایران به اتحادیه پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی برای کسانی که موسسات آن ها در خارج از ایران واقع است و عضو اتحادیه مزبور می باشند مزایایی قائل شده است که به طور اختصار ذیلاَ شرح داده می شود :
1-اعضای اتحادیه در سایر کشورهای عضو اتحادیه از لحاظ حقوق مالکیت صنعتی از همان مزایایی استفاده می کنند که اتباع آن کشور دارا می باشند به شرط آنکه شرایط و تشریفاتی را که برای اتباع کشور در نظر گرفته شده است رعایت نمایند.
2- عضو اتحادیه که در کشور خود علامتی را به ثبت رسانیده است می تواند حمایت علامت خود را در کشورهای دیگر عضو اتحادیه تحصیل نماید مگر آنکه علامت مزبور به حقوق مکتسبه اشخاص لطمه وارد سازد .
3- عضو اتحادیه که در کشور خود تقاضای ثبت علامتی را نموده است در سایر کشورهای عضو اتحادیه در مدت 6 ماه پس از تقاضای ثبت برای تقاضای ثبت همان علامت حق تقدم دارد.
4- علامات مشهور در کلیه کشورهای عضو اتحادیه مورد حمایت قرار می گیرند.
5- اعضای اتحادیه از ثبت علاماتی که مشابه نشان ها و درفش ها و مهریه ها و سایر علامات رسمی اعضای اتحادیه باشند و علامات مزبور به دفتر بین المللی اتحادیه اعلام شده باشد خودداری خواهند نمود.
6- نسبت به حق انتقال علامت و همچنین اجازه استفاده از علامت و استفاده چند شخص از علامت تسهیلاتی در نظر گرفته شده است .
7- در نمایشگاه ها علامات مورد حمایت قرار می گیرند.
8- کیفیت محصولی که علامت کارخانه یا تجارتخانه باید روی آن گذارده شود نمی تواند در هیچ مورد مانع ثبت علامت مزبور شود.
9- مقرراتی برای ضبط و توقیف محصولات تقلیدی در نظر گرفته شده است.
10- ممالک عضو اتحادیه مکلف شده اند حمایت واقعی اتباع اتحادیه را در مقابل رقابت نامشروع تامین کنند.

تعداد علائم قابل ثبت در سطح جهان تقریباَ نامحدود هستند و به موجب قوانین مصوب کشورها ، علامت تجاری ممکن است متشکل از یک یا چند کلمه ، حرف یا عدد باشد. اخذ کارت بازرگانی فوری همچنین علامت تجاری می تواند برگرفته از شکل ، نماد ، اشکال سه بعدی ، نمادهای صوتی مانند اصوات موسیقی ، رایحه و یا رنگ دارای ویژگی متمایز کننده باشد.
علاوه بر علائم تجاری که منشاء جغرافیایی کالاها یا خدمات را مشخص می سازد ، چند دسته دیگر از علائم نیز وجود دارد :
1- علائم جمعی (COLLECTIVE MARKS)
این دسته از علائم ، علامات یا برندهایی هستند که مختص یک مجموعه و یا انجمن خاص می باشند ، به طوری که اعضای آن انجمن یا مجموعه با این علامت خود را در سطح کیفی و یا سایر ویژگی های مختص آن مجموعه یا انجمن معرفی می نماید. به عنوان مثال می توان از انجمن ها و یا کانون هایی مانند کانون انجمن ژنتیک ، مهندسین و حسابداران نام برد.
2-علائم تاییدی (CERTIFACATION MARS)
این دسته از علائم ، شامل علاماتی هستند که با اجرا و پیروی از یک سری از استانداردهای تعریف شده به واحد تولید کننده و یا ارائه دهنده خدمات اعطا می گردد. این علائم می تواند به هر کسی که بتواند اثبات کند که محصولات یا خدمات او از طریق روشی مطابق با استاندارد کیفی ISO 9000 که در جهان کاملاَ شناخته شده و مورد پذیرش است یاد نمود.
در این رابطه خالی از لطف نیست که به قرارداد اتحادیه پاریس در رابطه با حمایت از علائم تجاری برای کسانی که موسسات آن ها در خارج از ایران واقع است و عضو اتحادیه مزبور می باشند نیز ، اشاره ای داشته باشیم .

• مقررات قراداد اتحادیه پاریس

اتحادیه ی پاریس که نام رسمی آن (اتحادیه ی بین المللی برای حمایت مالکیت صنعتی) است ،سازمانی است که از 74 دولت مستقل که در پنج قاره ی عالم پراکنده اند، بوجود آمده است تا از مالکیت صنعتی حمایت کند.این اتحادیه به وسیله ی یک قرارداد عمومی بین المللی که در پاریس در سال 1883 بین یازده دولت امضا شده است بوجود آمده و رفته رفته به مرور ایام، دولت های زیادی عضو آن شده اند که آخرین آن ها دولت اتحاد جماهیر شوروی است .الحاق این کشور از اول ژوئیه ی 1965 رسمیت یافت.
قرارداد عمومی پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی تاکنون چند بار مورد تجدید نظر و اصلاح قرار گرفته است که آخرین آن ها در سال 1958 در لیسبون بود.
قانون الحاق دولت ایران به اتحادیه پاریس جهت حمایت از مالکیت صنعتی ( علائم تجاری ، طرح های صنعتی و اختراعات ) برای کسانی که موسسات آن ها در خارج از ایران واقع است و عضو اتحادیه مزبور می باشند مزایایی قائل شده است که بطور اختصار ذیلاَ شرح داده می شود :
1- اعضای اتحادیه در سایر کشورهای عضو اتحادیه از لحاظ حقوق مالکیت صنعتی از همان مزایایی استفاده می کنند که اتباع آن کشور دارا می باشند به شرط آنکه شرایط و تشریفاتی را که برای اتباع کشور در نظر گرفته شده است رعایت نمایند.
2- عضو اتحادیه که در کشور خود علامتی را به ثبت رسانیده است می تواند حمایت علامت خود را در کشورهای دیگر عضو اتحادیه تحصیل نماید مگر آنکه علامت مزبور به حقوق مکتسبه اشخاص لطمه وارد سازد.
3- عضو اتحادیه که در کشور خود تقاضای ثبت علامتی را نموده است در سایر کشورهای عضو اتحادیه در مدت 6 ماه پس از تقاضای ثبت برای تقاضای ثبت همان علامت حق تقدم دارد.
4- علامات مشهور در کلیه کشورهای عضو اتحادیه مورد حمایت قرار می گیرند.
5- اعضای اتحادیه از ثبت علاماتی که مشابه نشان ها و درفش ها و مهر ها و سایر علامات رسمی اعضای اتحادیه باشند و علامات مزبور به دفتر بین المللی اتحادیه اعلام شده باشد خودداری خواهند نمود.
6- نسبت به حق انتقال علامت و همچنین اجازه استفاده از علامت و استفاده چند شخص از علامت تسهیلاتی در نظر گرفته شده است.
7- در نمایشگاه ها علامت مورد حمایت قرار می گیرند.
8- کیفیت محصولی که علامت کارخانه یا تجارتخانه باید روی آن گذارده شود نمی تواند در هیچ مورد مانع ثبت علامت مزبور شود.
9- مقرراتی برای ضبط و توقیف محصولات تقلیدی در نظر گرفته شده است.
10- ممالک عضو اتحادیه مکلف شده اند حمایت واقعی اتباع اتحادیه را در مقابل رقابت نامشروع تامین کنند.