علامت تجاری وسیله ای است که به تاجر یا تولید کننده جنس اجازه می دهد اجناس خود را از اجناس سایرین مشخص سازد.
ماده 1 قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات مصوب 1 تیر ماه 1310 ، علامت تجاری را به شرح ذیل تعریف می کند :
" علامت تجاری عبارت است از هر قسم علامتی است اعم از نقش ،ثبت شرکت تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعتی یا تجار و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود".
این تعریف جنبه تحدیدی ندارد زیرا مواردی که در قانون شمرده شده به عنوان مثال است مخصوصاَ که با اضافه کردن جمله ( و غیر آن ) قصد قانونگذاری روشن می شود. بنابراین موارد دیگری نیز ممکن است تصور نمود که در مثال های نامبرده در قانون ذکر نشده است. مثلاَ در ماده فوق حرف و عبارت ذکر شده ولی به کلمه اشاره نشده است در صورتی که اغلب علایم تجاری از کلمه تشکیل می شوند و علاوه بر آن برچسب و اتیکت فراموش شده . در حالی که بیشتر محصولات صنعتی و تجاری دارای علامت و نقش هستند که گاهی تواماَ و گاهی منفرداَ به عنوان برچسب بر روی کالا استعمال می شوند. بنابراین با استفاده از جمله ( و غیر آن ) کلمه و برچسب و امضاء و غیره باید به تعریف قانون اضافه شود. ضمناَ باید در نظر داشت که در سال های اخیر علامت تجاری برای خدمات نیز در اغلب کشورها معمول شده و تعریف قانون ایران شامل این نوع خدمات نیز می شود.
به طور کلی ، علایم تجارتی و صنعتی را می توان به انواع زیر تقسیم نمود:
1-علامت تجارتی
2-علامت صنعتی
3-علایم مربوط به محصولات
4-علایم مربوط به خدمات
5-علایم فردی
6-علایم عمومی یا جمعی
7-علایم ساده
8-علایم مرکب
9-علایم کتبی
10-علایم تصویری
11-علائم غیر مادی
ما در مقالات پیشین ، راجع به سایر انواع علائم تجاری و صنعتی به طور مفصل توضیح داده ایم ، در این نوشتار برآنیم تا به بررسی علائم غیر مادی بپردازیم . خاطر نشان می شویم در صورت مواجه شدن با هر گونه سوال در این رابطه ، می توانید با همکاران ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل فرمایید.
- منظور از علائم غیر مادی چیست ؟
علائم غیر مادی عبارتند از علایمی که به چشم دیده نمی شوند و قابل لمس نمی باشند. مانند علایم سمعی نظیر آهنگ هایی که برای اعلام محصولات مخصوصی در رادیو یا تلویزیون پخش می شود یا آهنگ های مخصوص اخبار و تبلیغات موسسه معینی و همچنین علایمی که به وسیله بو یا طعم مخصوص محصولات معینی را مشخص می سازند.این علایم فقط از طرف بعضی از کشورها شناخته شده اند.
وفق بند الف و ب ماده 30 قانون جدید ثبت علائم مصوب 1386 ، ثبت علائم غیر مادی در ایران پذیرفته نیست.در این ماده آمده است:
ماده 30 – علامت ، علامت جمعی و نام تجاری عبارتند از:
الف- علامت یعنی هر نشان " قابل رویتی " که بتواند کالاها یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد.
ب- علامت جمعی یعنی هر نشان " قابل رویتی " که با عنوان علامت جمعی در اظهارنامه ثبت معرفی شود و بتواند مبدا و یا هر گونه خصوصیات دیگر مانند کیفیت کالا یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را که از این نشان تحت نظارت مالک علامت ثبت شده جمعی استفاده می کنند متمایز سازد.
ج- نام تجاری یعنی اسم یا عنوانی که معرف و مشخص کننده شخص حقیقی یا حقوقی باشد.
علامت تجاری وسیله ای است که به تاجر یا تولید کننده جنس اجازه می دهد اجناس خود را از اجناس سایرین مشخص سازد.
ماده 1 قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات مصوب 1 تیر ماه 1310 ، علامت تجاری را به شرح ذیل تعریف می کند :
" علامت تجاری عبارت است از هر قسم علامتی است اعم از نقش ،ثبت شرکت تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعتی یا تجار و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود".
این تعریف جنبه تحدیدی ندارد زیرا مواردی که در قانون شمرده شده به عنوان مثال است مخصوصاَ که با اضافه کردن جمله ( و غیر آن ) قصد قانونگذاری روشن می شود. بنابراین موارد دیگری نیز ممکن است تصور نمود که در مثال های نامبرده در قانون ذکر نشده است. مثلاَ در ماده فوق حرف و عبارت ذکر شده ولی به کلمه اشاره نشده است در صورتی که اغلب علایم تجاری از کلمه تشکیل می شوند و علاوه بر آن برچسب و اتیکت فراموش شده . در حالی که بیشتر محصولات صنعتی و تجاری دارای علامت و نقش هستند که گاهی تواماَ و گاهی منفرداَ به عنوان برچسب بر روی کالا استعمال می شوند. بنابراین با استفاده از جمله ( و غیر آن ) کلمه و برچسب و امضاء و غیره باید به تعریف قانون اضافه شود. ضمناَ باید در نظر داشت که در سال های اخیر علامت تجاری برای خدمات نیز در اغلب کشورها معمول شده و تعریف قانون ایران شامل این نوع خدمات نیز می شود.
به طور کلی ، علایم تجارتی و صنعتی را می توان به انواع زیر تقسیم نمود:
1-علامت تجارتی
2-علامت صنعتی
3-علایم مربوط به محصولات
4-علایم مربوط به خدمات
5-علایم فردی
6-علایم عمومی یا جمعی
7-علایم ساده
8-علایم مرکب
9-علایم کتبی
10-علایم تصویری
11-علائم غیر مادی
ما در مقالات پیشین ، راجع به سایر انواع علائم تجاری و صنعتی به طور مفصل توضیح داده ایم ، در این نوشتار برآنیم تا به بررسی علائم غیر مادی بپردازیم . خاطر نشان می شویم در صورت مواجه شدن با هر گونه سوال در این رابطه ، می توانید با همکاران ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل فرمایید.
- منظور از علائم غیر مادی چیست ؟
علائم غیر مادی عبارتند از علایمی که به چشم دیده نمی شوند و قابل لمس نمی باشند. مانند علایم سمعی نظیر آهنگ هایی که برای اعلام محصولات مخصوصی در رادیو یا تلویزیون پخش می شود یا آهنگ های مخصوص اخبار و تبلیغات موسسه معینی و همچنین علایمی که به وسیله بو یا طعم مخصوص محصولات معینی را مشخص می سازند.این علایم فقط از طرف بعضی از کشورها شناخته شده اند.
وفق بند الف و ب ماده 30 قانون جدید ثبت علائم مصوب 1386 ، ثبت علائم غیر مادی در ایران پذیرفته نیست.در این ماده آمده است:
ماده 30 – علامت ، علامت جمعی و نام تجاری عبارتند از:
الف- علامت یعنی هر نشان " قابل رویتی " که بتواند کالاها یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد.
ب- علامت جمعی یعنی هر نشان " قابل رویتی " که با عنوان علامت جمعی در اظهارنامه ثبت معرفی شود و بتواند مبدا و یا هر گونه خصوصیات دیگر مانند کیفیت کالا یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را که از این نشان تحت نظارت مالک علامت ثبت شده جمعی استفاده می کنند متمایز سازد.
ج- نام تجاری یعنی اسم یا عنوانی که معرف و مشخص کننده شخص حقیقی یا حقوقی باشد.
تصفیه امور شرکت سهامی و اعلام آن به مرجع ثبت