کشیدن دندان ( استخراج دندان )
گاهی اوقات کشیدن یک دندان در بزرگسالی، ضروری است.
دلایل کشیدن دندان
اگرچه به نظر می رسد دندان های دائمی یک عمر برای افراد باقی بمانند ، دلایل زیادی برای نیاز به کشیدن دندان وجود دارد. بهترین متخصص ریشه دندان در رشت یک دلیل بسیار رایج کشیدن دندان شامل یک دندان می شود که خیلی آسیب دیده است ، این آسیب ها می توانند از ضربه یا پوسیدگی باشند که باید ترمیم شوند. دلایل دیگر عبارتند از :
دهانی که جایی برای دندان اضافی ندارد : بعضی اوقات دندانپزشکان برای آماده سازی دهان برای ارتودنسی، دندان را می کشند. هدف ارتودنسی صاف کردن صحیح دندان ها است که اگر دندان های شما برای دهان شما خیلی بزرگ باشد ، این امر ممکن نخواهد بود. به همین ترتیب ، اگر دندان نتواند از لثه بیرون بیاید ( درآمدن دندان ) ، دلیل آن است که در دهان جایی برای دندان وجود ندارد ، ممکن است دندانپزشک شما توصیه کند که آن را بکشید.
عفونت : اگر پوسیدگی یا آسیبی که به دندان وارد شده به ایجاد پالپ گسترش یابد ( مرکز دندان که حاوی اعصاب و رگ های خونی می باشد ) ، باکتری های موجود در دهان می توانند وارد پالپ یا همان مغز دندان شوند و منجر به عفونت خواهند شد. غالباً این امر با درمان با ریشه ( آر سی تی ) قابل اصلاح است ، اما اگر عفونت آنقدر شدید باشد که آنتی بیوتیک یا آر سی تی آن را درمان نکنند ، ممکن است برای جلوگیری از شیوع عفونت کشیدن دندان لازم باشد.
خطر عفونت : اگر سیستم ایمنی بدن شما به خطر بیفتد (به عنوان مثال ، اگر شیمی درمانی می کنید یا پیوند عضو انجام می شود) ، حتی خطر عفونت کردن یک دندان خاص نیز ممکن است دلیل کافی برای کشیدن آن دندان باشد.
بیماری پریودنتال ( بیماری لثه ) : اگر بیماری پریودنتال - عفونت بافت ها و استخوان هایی که دندان ها را احاطه کرده و از آن پشتیبانی می کنند - باعث شل شدن دندان ها شود ، ممکن است کشیدن دندان یا دندان ها لازم باشد.
با کشیدن دندان، باید انتظار چه اتفاقی را داشت؟
دندانپزشکان و جراحان دهان ( دندانپزشکان آموزش دیده، برای انجام عمل جراحی ) عمل کشیدن دندان را انجام می دهند. قبل از کشیدن دندان ، دندانپزشکتان به شما بی حس کننده موضعی تزریق می کند تا ناحیه ای که دندان از آن خارج می شود را بی حس کند. در برخی موارد ، دندانپزشک شما ممکن است از بی حس کننده عمومی قوی استفاده کند. این امر باعث جلوگیری از انتشار درد در تمام بدن می شود و شما را در طی انجام فرآیند بیهوش می کند.
اگر دندان تحت فشار باشد ، دندانپزشک لثه و بافت استخوانی را که دندان را احاطه کرده است ، جدا می کند و سپس با استفاده از پنس ، دندان را چنگ می زند و به آرامی آن را به عقب و جلو می چرخاند تا از ناحیه استخوان فک و رباط هایی که دندان را در جای خود قرار داده اند سُست شود. بعضی اوقات ، یک عمل کشیدن دندان سخت می تواند منجر به آن شود که آن دندان به صورت قطعه قطعه استخراج گردد.
پس از کشیدن دندان ، معمولاً یک لخته خون در ساکت ( حفره ای که پس از کشیدن دندان ایجاد می شود ) بوجود می آید. دندانپزشک یک پد گاز استریل را به داخل سوکت قرار داده و از شما می خواهد تا آن را با دندانتان فشار دهید تا بتواند خونریزی را متوقف کند. بعضی اوقات دندانپزشک برای بستن لبه های لثه روی محل استخراج را چند بخیه می زند ( البته این برای حل مشکل در زمانی کوتاه است ).
گاهی اوقات ، لخته شدن خون در ساکت سُست می شود و استخوان موجود در ساکت را در معرض دید قرار می دهد. این یک بیماری دردناک به نام درای ساکت است. اگر این اتفاق بیفتد ، دندانپزشک شما احتمالاً برای چند روز پانسمان تسکین دهنده ای را روی ساکت قرار می دهد تا از ساکت به عنوان یک لخته جدید محافظت کند.
قبل از کشیدن دندان، چه مواردی را باید به دندانپزشک بگوییم
اگرچه کشیدن دندان معمولاً بسیار بی خطر است ، اما این فرآیند می تواند باکتری های مضر را وارد جریان خون کند. بافت لثه نیز در معرض خطر عفونت است. اگر شرایطی دارید که شما را در معرض خطر ابتلا به عفونت شدید قرار می دهد ، ممکن است لازم باشد قبل و بعد از کشیدن دندان ، آنتی بیوتیک مصرف کنید. قبل از کشیدن دندان ، به دندانپزشکتان اجازه دهید که از تاریخچه کامل پزشکی ، داروها و مکمل هایی را که مصرف می کنید با خبر شود، همچنین اگر یکی از موارد زیر را دارا هستید، حتما آن را با دندانپزشک در میان بگذارید.
دریچه های قلبی آسیب دیده یا مصنوعی
نقص مادرزادی قلب
اختلال در سیستم ایمنی بدن
بیماری کبد ( سیروز کبدی )
مفصل مصنوعی مانند مفصل ران تعویض شده
تاریخچه اندوکاردیت باکتریایی
پس از کشیدن دندان
پس از کشیدن دندان ، دندانپزشک شما را برای بهبودی کامل به خانه می فرستد. این بهبودی به طور معمول چند روز طول می کشد. موارد زیر می تواند به حداقل رساندن ناراحتی ، کاهش خطر عفونت و بهبودی سریع کمک کند.
طبق دستور دندانپزشک داروهای مُسکن را مصرف کنید.
محکم اما به آرامی دندان خود را روی پد گاز استریل که توسط دندانپزشک شما قرار داده شده است فشار دهید تا خونریزی کاهش یابد و اجازه دهید یک لخته در ساکت دندان شکل بگیرد. قبل از اینکه پد های گاز استریل به طور کامل خیس خون شوند، آنها را عوض کنید. در غیر این صورت ، بعد از کشیدن دندان ، پد را به مدت سه تا چهار ساعت در محل خود باقی بگذارید.
بلافاصله پس از انجام عمل کیسه یخی را روی ناحیه آسیب دیده بمالید تا تورم کم شود. به مدت 10 دقیقه یخ را بر روی ناحیه قرار دهید.
حداقل 24 ساعت پس از کشیدن دندانتان استراحت کنید. فعالیت هایتان را برای یک یا دو روز دیگر محدود کنید.
به مدت 24 ساعت پس از کشیدن دندان از شستشوی دهان و انداختن آب دهان به بیرون خودداری کنید تا از لخته شدن خونی که در ساکت تشکیل می شود ، جلوگیری نشود.
بعد از 24 ساعت ، با محلول ساخته شده از 2/1 قاشق چای خوری نمک و 8 اونس آب گرم ، دهان خود را بشویید.
در 24 ساعت اول با نی نوشیدنی ننوشید.
سیگار نکشید ، که می تواند مانع بهبودی شود.
روز بعد از کشیدن دندان، غذاهای نرم مانند سوپ ، پودینگ ، ماست یا سیب رنده شده میل کنید. به تدریج غذاهای جامد را به دلیل بهبودی محل استخراج به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
هنگام دراز کشیدن ، سر خود را به بالش تکیه بدهید. دراز کشیدن ممکن است خونریزی را طولانی تر کند.
به مسواک زدن و نخ دندان کشیدن خود ادامه دهید و زبان خود را مسواک بزنید ، اما حتما از مسواک زدن محل استخراج خودداری کنید. مسواک زدن زبان به جلوگیری از ایجاد عفونت کمک می کند.
چه موقع با دندانپزشک تماس بگیریم.
طبیعی است که پس از ، از بین رفتن اثر داروی بی حس کننده ، احساس درد کنید. به مدت 24 ساعت بعد از کشیدن دندان ، باید انتظار تورم و باقیمانده ی خونریزی را نیز داشته باشید. اما اگر خونریزی یا درد هنوز بیش از چهار ساعت پس از کشیدن دندان شدید باشد ، باید با دندانپزشک خود تماس بگیرید. در صورت تجربه هر یک از موارد زیر نیز باید با دندانپزشک خود تماس بگیرید :
علائم عفونت ، از جمله تب و لرز
حالت تهوع یا استفراغ
قرمزی ، تورم یا ترشحات بیش از حد از منطقه آسیب دیده
سرفه ، تنگی نفس ، درد قفسه سینه یا حالت تهوع یا استفراغ شدید
دوره بهبودی اولیه معمولاً حدود یک یا دو هفته طول می کشد. بافت استخوان و لثه جدید در شکاف رشد خواهد کرد. با گذشت زمان ، از دست رفتن دندان ( یا دندان ها ) می تواند باعث تغییر مکان سایر دندان ها شود ، روی عمل روی هم آمدن صحیح دندان های شما تأثیر می گذارد و جویدن را دشوار می کند. به همین دلیل ، دندانپزشک شما ممکن است توصیه کند دندان یا دندانهای از دست رفته را با یک ایمپلنت ، یک بریج ثابت یا یک پروتز جایگزین کنید.
با وجود تمام توصیه های بالا برای کشیدن دندان، گاهی اوقات در مواردی که دندان ها شکسته یا خُرد شده باشند، ممکن است نیازی به کشیدن دندان نباشد، شما می توانید با ترمیم این دندان ها، دوباره لبخندی زیبا را داشته باشید.
اما چگونه این عمل انجام می شود؟
در ادامه ، مطالبی در مورد این سوال برای شما فراهم شده است.
ترمیم دندان خُرد یا شکسته شده
شما وقتی می بینید که چیزی سخت در دهان وجود دارد که ذوب یا حل نمی شود ، یخ یا یک تکه آب نبات سخت را با آن خُرد می کنید. شما یک احساس بیمارگونه پیدا می کنید وقتی که می فهمید این احساس از چه چیزی نشات می گیرد. بله ، یک تکه دندان شکسته.
اگرچه مینایی که دندانهای شما را پوشانده است سخت ترین و معدنی ترین بافت در بدن است اما قدرت آن محدودیت هایی دارد. افتادن ، ضربه زدن به صورت یا گاز گرفتن چیزی سخت - به خصوص اگر دندان از قبل پوسیدگی داشته باشد - می تواند باعث خُرد یا شکسته شدن دندان شود. اگر فهمیدید که دندانتان را شکسته اید یا خُرد کرده اید ، وحشت نکنید. موارد زیادی وجود دارد که دندانپزشک شما برای رفع این مشکل می تواند آنها را انجام دهد.
چگونه از یک دندان خُرد یا شکسته شده مراقبت کنیم.
اگر دندان شما خُرد ، شکسته شده یا تَرک برداشته است ، در اسرع وقت به دندانپزشک خود مراجعه کنید. در غیر این صورت ، دندان شما می تواند بیشتر آسیب دیده یا عفونی شود ، و این امراحتمالاً باعث می شود دندان شما از دست برود.
در ضمن اقدامات خود مراقبتی زیر را امتحان کنید :
اگر دندان شما درد می کند ، استامینوفن یا یکی دیگر از مُسکن های بدون نسخه را مصرف کنید. دهان خود را با آب نمک بشویید.
اگر شکستگی دندانتان باعث ایجاد لبه تیز یا لبه ای ناهموار بر روی آن شده است ، آن را با یک تکه پارافین مومی یا آدامس بدون قند بپوشانید تا از بریدن زبان یا قسمت داخلی لب یا گونه خود جلوگیری کنید.
اگر باید در آن لحظه غذا بخورید ، غذاهای نرم بخورید و از گاز زدن با دندان شکسته پرهیز کنید.
درمان دندان شکسته یا خُرد شده بستگی به میزان آسیب دیدگی آن دارد. اگر فقط یک قطعه کوچک از مینای آن شکسته شود ، ترمیم معمولاً می تواند به سادگی در یک جلسه با دندانپزشک انجام شود. اگر دندان که به طور بدی آسیب دیده یا شکسته شده باشد ممکن است فرآیند هایی طولانی تر و پر هزینه تر را شامل شود. در اینجا روش هایی وجود دارد که دندانپزشک شما می تواند دندان شکسته یا خُرد شده ی شما را ترمیم کند.
پُر کردن یا باندینگ دندان
اگر فقط یک قطعه کوچک از مینای دندان را خُرد کرده اید ، دندانپزشک شما ممکن است با پر کردن آن، آسیب را ترمیم کند. اگر ترمیم واقع در دندان جلویی باشد یا هنگام لبخند زدن دیده شود ، احتمالاً دندانپزشک شما از روشی بنام باندینگ استفاده می کند که در این روش از یک کامپوزیت رزین به رنگ دندان استفاده خواهد کرد..
باندینگ روشی ساده است که به طور معمول نیازی به بی حسی دندان ندارد. برای باندینگ دندان ، دندانپزشک ابتدا سطح دندان را با مایع یا ژل قلم زده تا آن را سفت و سخت کند و مواد باندینگ را به آن می چسابند. در مرحله بعد ، دندانپزشک ماده چسبنده ای را به دنبال رزین به رنگ دندان، بر روی آن اعمال می کند. دندانپزشک پس از شکل دادن مواد باندینگ به عنوان یک دندان طبیعی ، از نور ماوراء بنفش برای سخت شدن این مواد استفاده می کند.
روکش یا تاج دندان
اگر یک قطعه بزرگ از دندان جدا شود یا دندان پوسیدگی زیادی داشته باشد ، دندانپزشک ممکن است قسمتی از دندان که باقی مانده را خُرد کرده یا آنرا جدا کند و آن را با تاج یا همان روکش به شکل دندان ، که برای محافظت از دندان و بهبود ظاهر آن ساخته شده ، بپوشاند. تاج های دائمی را می توان از فلز ، پرسلن ذوب شده در فلز ، تمام رزین یا تمام سرامیک ساخت. انواع مختلف مواد، فواید مختلفی نیز دارند. تاج های تمام فلزی قوی ترین هستند. تاج های پرسلنی و رزینی را می توان ساخت تا تقریباً با دندان اصلی یكسان و یک رنگ شوند.
اگر تمام قسمت بالای دندان از بین برود اما ریشه هنوز دست نخورده باشد ، دندانپزشک یا یک اندودنتیست ( دندانپزشک متخصص در کانال های ریشه دندان ) ممکن است درمان ریشه یا روت کانال تراپی را انجام داده و یک پین را در کانال قرار دهد و سپس به اندازه ی کافی ساختار تاج را بر روی آن بسازد، تا یک تاج به صورت کامل ساخته شود. بعداً ، دندانپزشک می تواند تاج را روی پین متصل کرده یا ترمیم پس از حفظ تاج بر روی پین را انجام دهد.
اعمال ساختن تاج بر روی دندان معمولاً در دو مراجعه به مطب دندانپزشک انجام می شود. در اولین جلسه ، دندانپزشک شما ممکن است از اشعه ایکس برای بررسی ریشه های دندان و استخوان اطراف آن استفاده کند. در صورت عدم وجود مشکلات بیشتر ، دندانپزشک دندان و لثه اطراف آن را بی حس می کند و سپس به اندازه کافی دندان باقی مانده در لثه را خارج می کند تا جایی برای تاج ایجاد کند. اگر شکستگی یا خُرد شدگی یک قطعه بزرگ از دندان را برجای گذاشته باشد ، دندانپزشک شما می تواند از مواد پر کننده ای برای ساختن دندانی که تاج را نگه دارد، استفاده کند. در مرحله بعد ، دندانپزشک شما از ماده ای مانند بتونه استفاده می کند تا تاثیر دندان دریافت کننده ی تاج، بر روی دندان مقابل آن ( دندانی که هنگام روی هم آمدن دندان ها بر روی یکدیگر، آن دندان، تاج را لمس می کند) را ببیند. برداشت ها به آزمایشگاهی که در آن تاج ساخته شده ارسال می شود. در این میان ، دندانپزشک شما ممکن است یک تاج موقت از جنس آکریلیک یا فلز نازک را برای شما قرار دهد.
در حین مراجعه دوم ، که به طور معمول دو تا سه هفته بعد تشکیل می شود ، دندانپزشک شما تاج موقت را برداشته و تناسب تاج دائمی را قبل از اتصال دائمی آن در محل بررسی می کند.
با این حال ، برخی از مطب های دندانپزشکی دارای فناوری مخصوص میلینگ دیجیتال هستند که به آنها امکان می دهد تا در همان روز بدون استفاده از بتونه و تاثیر دندان مقابل بر تاج، یک تاج بسازند.
ونیر دندان
اگر دندان جلویی شکسته یا خُرد شود ، یک ونیر دندان می تواند باعث شود مجدداً کامل و سالم به نظر برسد. ونیر دندان یک پوسته نازک از پرسلن به رنگ دندان یا کامپوزیت رزین است که کل قسمت جلوی دندان را می پوشاند (دقیقاً مانند ناخن مصنوعی که ناخن را می پوشاند) و با یک قسمت ضخیم تر برای جایگزینی قسمت شکسته دندان همراه است.
برای آماده سازی دندان ، دندانپزشک شما حدود 0.3 تا 1.2 میلی متر مینای دندان را از سطح آن خارج می کند. در مرحله بعدی دندانپزشک تصویری از دندان را به آزمایشگاه دندانپزشکی ارسال می کند و در آزمایشگاه ونیر ایجاد می شود. هنگامی که ونیر آماده است ، معمولاً یک یا دو هفته بعد ، برای قرار دادن آن باید به مطب دندانپزشک برگردید. برای قرار دادن ونیر ، ابتدا دندانپزشک شما سطح دندان را با مایعی مخصوص قلم می زند تا آن را سفت کند. سپس دندانپزشک چسب مخصوصی را به ونیر اعمال می کند و ونیر را روی دندان آماده قرار می دهد. پس از قرار گرفتن ونیر ، دندانپزشک شما از نور ویژه ای برای فعال کردن مواد شیمیایی موجود در چسب استفاده می کند تا سریع تر سخت شود.
روت کانال تراپی
اگر خُرد شدگی یا شکستگی دندان به اندازه کافی بزرگ باشد که بتواند پالپ یا مغز دندان را در معرض دید قرار دهد، باکتری های موجود در دهان می توانند به پالپ وارد شده و آنرا عفونی کنند. اگر دندان شما صدمه دیده است ، تغییر رنگ داده ، یا به گرما حساس است ، احتمالاً پالپ آسیب دیده یا بیمار است. بافت پالپ می تواند بمیرد و اگر برداشته نشود دندان آلوده به عفونت می شود و همانطور که در ابتدای مطلب گفته شد، نیاز به کشیدن دارد. درمان ریشه یا روت کانال تراپی شامل خارج کردن ریشه مرده ، تمیز کردن کانال ریشه و سپس بستن آن است.
روت کانال تراپی ممکن است توسط دندانپزشکان عمومی یا متخصصانی به نام آندودنتیست انجام شود. بیشتر روشهای درمانی ریشه دردناکتر از پر کردن سوراخ شدگی دندان نیست. در بیشتر موارد ، دندان باقی مانده باید با تاج پوشیده شود تا از دندان ضعیف شده محافظت شود.
کشیدن دندان ( استخراج دندان )
گاهی اوقات کشیدن یک دندان در بزرگسالی، ضروری است.
دلایل کشیدن دندان
اگرچه به نظر می رسد دندان های دائمی یک عمر برای افراد باقی بمانند ، دلایل زیادی برای نیاز به کشیدن دندان وجود دارد. بهترین متخصص ریشه دندان در رشت یک دلیل بسیار رایج کشیدن دندان شامل یک دندان می شود که خیلی آسیب دیده است ، این آسیب ها می توانند از ضربه یا پوسیدگی باشند که باید ترمیم شوند. دلایل دیگر عبارتند از :
دهانی که جایی برای دندان اضافی ندارد : بعضی اوقات دندانپزشکان برای آماده سازی دهان برای ارتودنسی، دندان را می کشند. هدف ارتودنسی صاف کردن صحیح دندان ها است که اگر دندان های شما برای دهان شما خیلی بزرگ باشد ، این امر ممکن نخواهد بود. به همین ترتیب ، اگر دندان نتواند از لثه بیرون بیاید ( درآمدن دندان ) ، دلیل آن است که در دهان جایی برای دندان وجود ندارد ، ممکن است دندانپزشک شما توصیه کند که آن را بکشید.
عفونت : اگر پوسیدگی یا آسیبی که به دندان وارد شده به ایجاد پالپ گسترش یابد ( مرکز دندان که حاوی اعصاب و رگ های خونی می باشد ) ، باکتری های موجود در دهان می توانند وارد پالپ یا همان مغز دندان شوند و منجر به عفونت خواهند شد. غالباً این امر با درمان با ریشه ( آر سی تی ) قابل اصلاح است ، اما اگر عفونت آنقدر شدید باشد که آنتی بیوتیک یا آر سی تی آن را درمان نکنند ، ممکن است برای جلوگیری از شیوع عفونت کشیدن دندان لازم باشد.
خطر عفونت : اگر سیستم ایمنی بدن شما به خطر بیفتد (به عنوان مثال ، اگر شیمی درمانی می کنید یا پیوند عضو انجام می شود) ، حتی خطر عفونت کردن یک دندان خاص نیز ممکن است دلیل کافی برای کشیدن آن دندان باشد.
بیماری پریودنتال ( بیماری لثه ) : اگر بیماری پریودنتال - عفونت بافت ها و استخوان هایی که دندان ها را احاطه کرده و از آن پشتیبانی می کنند - باعث شل شدن دندان ها شود ، ممکن است کشیدن دندان یا دندان ها لازم باشد.
با کشیدن دندان، باید انتظار چه اتفاقی را داشت؟
دندانپزشکان و جراحان دهان ( دندانپزشکان آموزش دیده، برای انجام عمل جراحی ) عمل کشیدن دندان را انجام می دهند. قبل از کشیدن دندان ، دندانپزشکتان به شما بی حس کننده موضعی تزریق می کند تا ناحیه ای که دندان از آن خارج می شود را بی حس کند. در برخی موارد ، دندانپزشک شما ممکن است از بی حس کننده عمومی قوی استفاده کند. این امر باعث جلوگیری از انتشار درد در تمام بدن می شود و شما را در طی انجام فرآیند بیهوش می کند.
اگر دندان تحت فشار باشد ، دندانپزشک لثه و بافت استخوانی را که دندان را احاطه کرده است ، جدا می کند و سپس با استفاده از پنس ، دندان را چنگ می زند و به آرامی آن را به عقب و جلو می چرخاند تا از ناحیه استخوان فک و رباط هایی که دندان را در جای خود قرار داده اند سُست شود. بعضی اوقات ، یک عمل کشیدن دندان سخت می تواند منجر به آن شود که آن دندان به صورت قطعه قطعه استخراج گردد.
پس از کشیدن دندان ، معمولاً یک لخته خون در ساکت ( حفره ای که پس از کشیدن دندان ایجاد می شود ) بوجود می آید. دندانپزشک یک پد گاز استریل را به داخل سوکت قرار داده و از شما می خواهد تا آن را با دندانتان فشار دهید تا بتواند خونریزی را متوقف کند. بعضی اوقات دندانپزشک برای بستن لبه های لثه روی محل استخراج را چند بخیه می زند ( البته این برای حل مشکل در زمانی کوتاه است ).
گاهی اوقات ، لخته شدن خون در ساکت سُست می شود و استخوان موجود در ساکت را در معرض دید قرار می دهد. این یک بیماری دردناک به نام درای ساکت است. اگر این اتفاق بیفتد ، دندانپزشک شما احتمالاً برای چند روز پانسمان تسکین دهنده ای را روی ساکت قرار می دهد تا از ساکت به عنوان یک لخته جدید محافظت کند.
قبل از کشیدن دندان، چه مواردی را باید به دندانپزشک بگوییم
اگرچه کشیدن دندان معمولاً بسیار بی خطر است ، اما این فرآیند می تواند باکتری های مضر را وارد جریان خون کند. بافت لثه نیز در معرض خطر عفونت است. اگر شرایطی دارید که شما را در معرض خطر ابتلا به عفونت شدید قرار می دهد ، ممکن است لازم باشد قبل و بعد از کشیدن دندان ، آنتی بیوتیک مصرف کنید. قبل از کشیدن دندان ، به دندانپزشکتان اجازه دهید که از تاریخچه کامل پزشکی ، داروها و مکمل هایی را که مصرف می کنید با خبر شود، همچنین اگر یکی از موارد زیر را دارا هستید، حتما آن را با دندانپزشک در میان بگذارید.
دریچه های قلبی آسیب دیده یا مصنوعی
نقص مادرزادی قلب
اختلال در سیستم ایمنی بدن
بیماری کبد ( سیروز کبدی )
مفصل مصنوعی مانند مفصل ران تعویض شده
تاریخچه اندوکاردیت باکتریایی
پس از کشیدن دندان
پس از کشیدن دندان ، دندانپزشک شما را برای بهبودی کامل به خانه می فرستد. این بهبودی به طور معمول چند روز طول می کشد. موارد زیر می تواند به حداقل رساندن ناراحتی ، کاهش خطر عفونت و بهبودی سریع کمک کند.
طبق دستور دندانپزشک داروهای مُسکن را مصرف کنید.
محکم اما به آرامی دندان خود را روی پد گاز استریل که توسط دندانپزشک شما قرار داده شده است فشار دهید تا خونریزی کاهش یابد و اجازه دهید یک لخته در ساکت دندان شکل بگیرد. قبل از اینکه پد های گاز استریل به طور کامل خیس خون شوند، آنها را عوض کنید. در غیر این صورت ، بعد از کشیدن دندان ، پد را به مدت سه تا چهار ساعت در محل خود باقی بگذارید.
بلافاصله پس از انجام عمل کیسه یخی را روی ناحیه آسیب دیده بمالید تا تورم کم شود. به مدت 10 دقیقه یخ را بر روی ناحیه قرار دهید.
حداقل 24 ساعت پس از کشیدن دندانتان استراحت کنید. فعالیت هایتان را برای یک یا دو روز دیگر محدود کنید.
به مدت 24 ساعت پس از کشیدن دندان از شستشوی دهان و انداختن آب دهان به بیرون خودداری کنید تا از لخته شدن خونی که در ساکت تشکیل می شود ، جلوگیری نشود.
بعد از 24 ساعت ، با محلول ساخته شده از 2/1 قاشق چای خوری نمک و 8 اونس آب گرم ، دهان خود را بشویید.
در 24 ساعت اول با نی نوشیدنی ننوشید.
سیگار نکشید ، که می تواند مانع بهبودی شود.
روز بعد از کشیدن دندان، غذاهای نرم مانند سوپ ، پودینگ ، ماست یا سیب رنده شده میل کنید. به تدریج غذاهای جامد را به دلیل بهبودی محل استخراج به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
هنگام دراز کشیدن ، سر خود را به بالش تکیه بدهید. دراز کشیدن ممکن است خونریزی را طولانی تر کند.
به مسواک زدن و نخ دندان کشیدن خود ادامه دهید و زبان خود را مسواک بزنید ، اما حتما از مسواک زدن محل استخراج خودداری کنید. مسواک زدن زبان به جلوگیری از ایجاد عفونت کمک می کند.
چه موقع با دندانپزشک تماس بگیریم.
طبیعی است که پس از ، از بین رفتن اثر داروی بی حس کننده ، احساس درد کنید. به مدت 24 ساعت بعد از کشیدن دندان ، باید انتظار تورم و باقیمانده ی خونریزی را نیز داشته باشید. اما اگر خونریزی یا درد هنوز بیش از چهار ساعت پس از کشیدن دندان شدید باشد ، باید با دندانپزشک خود تماس بگیرید. در صورت تجربه هر یک از موارد زیر نیز باید با دندانپزشک خود تماس بگیرید :
علائم عفونت ، از جمله تب و لرز
حالت تهوع یا استفراغ
قرمزی ، تورم یا ترشحات بیش از حد از منطقه آسیب دیده
سرفه ، تنگی نفس ، درد قفسه سینه یا حالت تهوع یا استفراغ شدید
دوره بهبودی اولیه معمولاً حدود یک یا دو هفته طول می کشد. بافت استخوان و لثه جدید در شکاف رشد خواهد کرد. با گذشت زمان ، از دست رفتن دندان ( یا دندان ها ) می تواند باعث تغییر مکان سایر دندان ها شود ، روی عمل روی هم آمدن صحیح دندان های شما تأثیر می گذارد و جویدن را دشوار می کند. به همین دلیل ، دندانپزشک شما ممکن است توصیه کند دندان یا دندانهای از دست رفته را با یک ایمپلنت ، یک بریج ثابت یا یک پروتز جایگزین کنید.
با وجود تمام توصیه های بالا برای کشیدن دندان، گاهی اوقات در مواردی که دندان ها شکسته یا خُرد شده باشند، ممکن است نیازی به کشیدن دندان نباشد، شما می توانید با ترمیم این دندان ها، دوباره لبخندی زیبا را داشته باشید.
اما چگونه این عمل انجام می شود؟
در ادامه ، مطالبی در مورد این سوال برای شما فراهم شده است.
ترمیم دندان خُرد یا شکسته شده
شما وقتی می بینید که چیزی سخت در دهان وجود دارد که ذوب یا حل نمی شود ، یخ یا یک تکه آب نبات سخت را با آن خُرد می کنید. شما یک احساس بیمارگونه پیدا می کنید وقتی که می فهمید این احساس از چه چیزی نشات می گیرد. بله ، یک تکه دندان شکسته.
اگرچه مینایی که دندانهای شما را پوشانده است سخت ترین و معدنی ترین بافت در بدن است اما قدرت آن محدودیت هایی دارد. افتادن ، ضربه زدن به صورت یا گاز گرفتن چیزی سخت - به خصوص اگر دندان از قبل پوسیدگی داشته باشد - می تواند باعث خُرد یا شکسته شدن دندان شود. اگر فهمیدید که دندانتان را شکسته اید یا خُرد کرده اید ، وحشت نکنید. موارد زیادی وجود دارد که دندانپزشک شما برای رفع این مشکل می تواند آنها را انجام دهد.
چگونه از یک دندان خُرد یا شکسته شده مراقبت کنیم.
اگر دندان شما خُرد ، شکسته شده یا تَرک برداشته است ، در اسرع وقت به دندانپزشک خود مراجعه کنید. در غیر این صورت ، دندان شما می تواند بیشتر آسیب دیده یا عفونی شود ، و این امراحتمالاً باعث می شود دندان شما از دست برود.
در ضمن اقدامات خود مراقبتی زیر را امتحان کنید :
اگر دندان شما درد می کند ، استامینوفن یا یکی دیگر از مُسکن های بدون نسخه را مصرف کنید. دهان خود را با آب نمک بشویید.
اگر شکستگی دندانتان باعث ایجاد لبه تیز یا لبه ای ناهموار بر روی آن شده است ، آن را با یک تکه پارافین مومی یا آدامس بدون قند بپوشانید تا از بریدن زبان یا قسمت داخلی لب یا گونه خود جلوگیری کنید.
اگر باید در آن لحظه غذا بخورید ، غذاهای نرم بخورید و از گاز زدن با دندان شکسته پرهیز کنید.
درمان دندان شکسته یا خُرد شده بستگی به میزان آسیب دیدگی آن دارد. اگر فقط یک قطعه کوچک از مینای آن شکسته شود ، ترمیم معمولاً می تواند به سادگی در یک جلسه با دندانپزشک انجام شود. اگر دندان که به طور بدی آسیب دیده یا شکسته شده باشد ممکن است فرآیند هایی طولانی تر و پر هزینه تر را شامل شود. در اینجا روش هایی وجود دارد که دندانپزشک شما می تواند دندان شکسته یا خُرد شده ی شما را ترمیم کند.
پُر کردن یا باندینگ دندان
اگر فقط یک قطعه کوچک از مینای دندان را خُرد کرده اید ، دندانپزشک شما ممکن است با پر کردن آن، آسیب را ترمیم کند. اگر ترمیم واقع در دندان جلویی باشد یا هنگام لبخند زدن دیده شود ، احتمالاً دندانپزشک شما از روشی بنام باندینگ استفاده می کند که در این روش از یک کامپوزیت رزین به رنگ دندان استفاده خواهد کرد..
باندینگ روشی ساده است که به طور معمول نیازی به بی حسی دندان ندارد. برای باندینگ دندان ، دندانپزشک ابتدا سطح دندان را با مایع یا ژل قلم زده تا آن را سفت و سخت کند و مواد باندینگ را به آن می چسابند. در مرحله بعد ، دندانپزشک ماده چسبنده ای را به دنبال رزین به رنگ دندان، بر روی آن اعمال می کند. دندانپزشک پس از شکل دادن مواد باندینگ به عنوان یک دندان طبیعی ، از نور ماوراء بنفش برای سخت شدن این مواد استفاده می کند.
روکش یا تاج دندان
اگر یک قطعه بزرگ از دندان جدا شود یا دندان پوسیدگی زیادی داشته باشد ، دندانپزشک ممکن است قسمتی از دندان که باقی مانده را خُرد کرده یا آنرا جدا کند و آن را با تاج یا همان روکش به شکل دندان ، که برای محافظت از دندان و بهبود ظاهر آن ساخته شده ، بپوشاند. تاج های دائمی را می توان از فلز ، پرسلن ذوب شده در فلز ، تمام رزین یا تمام سرامیک ساخت. انواع مختلف مواد، فواید مختلفی نیز دارند. تاج های تمام فلزی قوی ترین هستند. تاج های پرسلنی و رزینی را می توان ساخت تا تقریباً با دندان اصلی یكسان و یک رنگ شوند.
اگر تمام قسمت بالای دندان از بین برود اما ریشه هنوز دست نخورده باشد ، دندانپزشک یا یک اندودنتیست ( دندانپزشک متخصص در کانال های ریشه دندان ) ممکن است درمان ریشه یا روت کانال تراپی را انجام داده و یک پین را در کانال قرار دهد و سپس به اندازه ی کافی ساختار تاج را بر روی آن بسازد، تا یک تاج به صورت کامل ساخته شود. بعداً ، دندانپزشک می تواند تاج را روی پین متصل کرده یا ترمیم پس از حفظ تاج بر روی پین را انجام دهد.
اعمال ساختن تاج بر روی دندان معمولاً در دو مراجعه به مطب دندانپزشک انجام می شود. در اولین جلسه ، دندانپزشک شما ممکن است از اشعه ایکس برای بررسی ریشه های دندان و استخوان اطراف آن استفاده کند. در صورت عدم وجود مشکلات بیشتر ، دندانپزشک دندان و لثه اطراف آن را بی حس می کند و سپس به اندازه کافی دندان باقی مانده در لثه را خارج می کند تا جایی برای تاج ایجاد کند. اگر شکستگی یا خُرد شدگی یک قطعه بزرگ از دندان را برجای گذاشته باشد ، دندانپزشک شما می تواند از مواد پر کننده ای برای ساختن دندانی که تاج را نگه دارد، استفاده کند. در مرحله بعد ، دندانپزشک شما از ماده ای مانند بتونه استفاده می کند تا تاثیر دندان دریافت کننده ی تاج، بر روی دندان مقابل آن ( دندانی که هنگام روی هم آمدن دندان ها بر روی یکدیگر، آن دندان، تاج را لمس می کند) را ببیند. برداشت ها به آزمایشگاهی که در آن تاج ساخته شده ارسال می شود. در این میان ، دندانپزشک شما ممکن است یک تاج موقت از جنس آکریلیک یا فلز نازک را برای شما قرار دهد.
در حین مراجعه دوم ، که به طور معمول دو تا سه هفته بعد تشکیل می شود ، دندانپزشک شما تاج موقت را برداشته و تناسب تاج دائمی را قبل از اتصال دائمی آن در محل بررسی می کند.
با این حال ، برخی از مطب های دندانپزشکی دارای فناوری مخصوص میلینگ دیجیتال هستند که به آنها امکان می دهد تا در همان روز بدون استفاده از بتونه و تاثیر دندان مقابل بر تاج، یک تاج بسازند.
ونیر دندان
اگر دندان جلویی شکسته یا خُرد شود ، یک ونیر دندان می تواند باعث شود مجدداً کامل و سالم به نظر برسد. ونیر دندان یک پوسته نازک از پرسلن به رنگ دندان یا کامپوزیت رزین است که کل قسمت جلوی دندان را می پوشاند (دقیقاً مانند ناخن مصنوعی که ناخن را می پوشاند) و با یک قسمت ضخیم تر برای جایگزینی قسمت شکسته دندان همراه است.
برای آماده سازی دندان ، دندانپزشک شما حدود 0.3 تا 1.2 میلی متر مینای دندان را از سطح آن خارج می کند. در مرحله بعدی دندانپزشک تصویری از دندان را به آزمایشگاه دندانپزشکی ارسال می کند و در آزمایشگاه ونیر ایجاد می شود. هنگامی که ونیر آماده است ، معمولاً یک یا دو هفته بعد ، برای قرار دادن آن باید به مطب دندانپزشک برگردید. برای قرار دادن ونیر ، ابتدا دندانپزشک شما سطح دندان را با مایعی مخصوص قلم می زند تا آن را سفت کند. سپس دندانپزشک چسب مخصوصی را به ونیر اعمال می کند و ونیر را روی دندان آماده قرار می دهد. پس از قرار گرفتن ونیر ، دندانپزشک شما از نور ویژه ای برای فعال کردن مواد شیمیایی موجود در چسب استفاده می کند تا سریع تر سخت شود.
روت کانال تراپی
اگر خُرد شدگی یا شکستگی دندان به اندازه کافی بزرگ باشد که بتواند پالپ یا مغز دندان را در معرض دید قرار دهد، باکتری های موجود در دهان می توانند به پالپ وارد شده و آنرا عفونی کنند. اگر دندان شما صدمه دیده است ، تغییر رنگ داده ، یا به گرما حساس است ، احتمالاً پالپ آسیب دیده یا بیمار است. بافت پالپ می تواند بمیرد و اگر برداشته نشود دندان آلوده به عفونت می شود و همانطور که در ابتدای مطلب گفته شد، نیاز به کشیدن دارد. درمان ریشه یا روت کانال تراپی شامل خارج کردن ریشه مرده ، تمیز کردن کانال ریشه و سپس بستن آن است.
روت کانال تراپی ممکن است توسط دندانپزشکان عمومی یا متخصصانی به نام آندودنتیست انجام شود. بیشتر روشهای درمانی ریشه دردناکتر از پر کردن سوراخ شدگی دندان نیست. در بیشتر موارد ، دندان باقی مانده باید با تاج پوشیده شود تا از دندان ضعیف شده محافظت شود.
صورت جلسه ثبت اولین مجمع عمومی عادی شرکت تعاونی